Illa de Cabo Bretón

A illa de Cabo Bretón (inglés Cape Breton Island, francés Île du Cap-Breton) é unha grande illa da Nova Escocia, na costa do océano Atlántico do Canadá. Os primeiros habitantes de Cabo Bretón foron os indios micmac. Giovanni Caboto foi talvez foi o primeiro explorador europeo en visitar Cape Breton, pero historiadores non se poñen de acordo. Francia colonizou Cabo Bretón e formou parte como Île Royale da colonia francesa de Acadia. En 1763 Cape Breton pasou a formar parte do Imperio Británico. No século XIX os inmigrantes de Escocia e a cultura gaélica dominaban a illa.

Illa de Cabo Bretón
'Únamakika (micmac)

Ceap Bhreatainn (Gaélico canadense)

Cap-Breton (en francés)
Vista da illa
Situación
País Canadá
Provincias e territorios do CanadáNova Escocia
MarOcéano Atlántico
Coordenadas46°10′N 60°45′O / 46.167, -60.750
Xeografía
XeoloxíaIlla continental
Superficie10.311 km²
Longura máxima180 km.
Largura máxima114 km.
Punto máis alto532 m. White Hill
Demografía
CapitalSydney
Poboación132.010 hab.[1] (2016)
Densidade12´7 hab./km²

Notas editar

  1. Table from Statistics Canada (Census Profile, 2011 Census)

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar