Hilary Putnam

filósofo estadounidense

Hilary Whitehall Putnam nado en Chicago o 31 de xullo de 1926 e finado en Arlington (Massachusetts) o 13 de marzo de 2016,[1][2] foi un filósofo analítico que propuxo un realismo alternativo fronte ao realismo tradicional. Fixo importantes achegas á filosofía da mente, a filosofía da linguaxe e á filosofía da ciencia.

Hilary Putnam
Nacemento31 de xullo de 1926
Lugar de nacementoChicago
Falecemento13 de marzo de 2016
Lugar de falecementoArlington
Causamesotelioma maligno recorrente
NacionalidadeEstados Unidos de América
Relixiónxudaísmo
Alma máterUniversidade Harvard, Universidade de Pensilvania, Central High School e Universidade de California, Os Ánxeles
Ocupaciónmatemático, filósofo, profesor universitario, escritor de non ficción e informático teórico
PaiSamuel Putnam
Coñecido porReason, truth, and history
PremiosNicholas Rescher Prize for Systematic Philosophy, Rolf Schock Prize in Logic and Philosophy, Fellow of the American Academy of Arts and Sciences, Bolsa de estudos Guggenheim, Lauener Prize e Carus Lectures
Na rede
IMDB: nm2687666 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

Traxectoria editar

Seu pai estivo vencellado ao Partido Comunista dos Estados Unidos, e súa nai era xudía. Estudou na Universidade de Pensilvnia, na Universidade de Harvard e na Universidade de California onde recibiu o seu doutoramento en filosofía. Un dos seus profesores foi Rudolf Carnap, artífice do positivismo lóxico que Putman sempre rexeitou.

Putnam militou contra o antisemitismo, apoio o Movemento polos dereitos civís, declarouse en contra da Guerra do Vietnam e foi membro do Partido Laboral Progresista. Converteuse ao xudaísmo.

Foi membro da Academia Estadounidense das Artes e das Ciencias, da Academia Británica e da Academia de Ciencias Morais e Políticas de Francia. Foi profesor emérito da universidade de Harvard.

Pensamento editar

Putnam tentou responder á pregunta de en que medida somos quen de coñecer o mundo real. Rexeita o que denomina o realismo metafísico ou realismo externo que mantén que se pode chegar a unha descrición auténtica e global de como o mundo é. Para Putnam a verdade é un xeito de coherencia entre as nosas crenzas entre si e coas nosas experiencias. Pero experiencias que son internas ao noso sistema de crenzas.

Marcaba tamén distancias co relativismo pois unha cousa é non poder chegar a unha descrición incontaminada do real e outra que calquera esquema conceptual poida ser válido. Nunca un enunciado e a súa negación poden ter o mesmo valor de verdade, e ha de estar subordinado á nosa práctica (amosando unha clara influencia de William James). Seguindo unha certa evolución no seu pensameno chega a afirmar que as nosas experiencias son, de entrada, encontros directos coa realidade.

Putnam sostiña que é posible unha fundamentación racional para a ética e amosábase a prol dunha ética universal, insistindo en non confundir pluralismo con relativismo. Unha verdade merecedora de tal nome ten que estar no mundo e someterse á discusión pública. Non todo vale pero a democracia é unha condición irrenunciable para o debate sobre a verdade. Defendía, xa que logo, un pragmatismo que marca distancias co escepticismo moral e co dogmatismo.

Putman foi célebre pola formulación de ideas como a realizabilidade múltiple, o isomorfismo funcional, o experimento da terra xemelga, o argumento da indispensabilidade, o cerebro na cubeta...

Obras editar

  • Reason Truth and History. Cambridge, 1981
  • Realism with a human face. Cambridge, 1990
  • Renewing filosophy. Cambridge, 1994
  • Pragmatism: an open questión. Oxford 1995
  • Ethics without ontology. Cambridge 2004

Notas editar