Hartmut Michel, nado o 18 de xullo de 1948 en Ludwigsburg (Alemaña) é un bioquímico e profesor universitario alemán galardoado co Premio Nobel de Química do ano 1988.

Infotaula de personaHartmut Michel

Editar o valor em Wikidata
Nome orixinal(de) Hartmut Michel Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento18 de xullo de 1948 (75 anos)
Ludwigsburg Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
ResidenciaAlemaña Alemaña
País de nacionalidadealemán
Educación
  • Universidade de Tubinga
  • Coñecido por
  • Cristalografía e Fotosíntese
  • Actividade
    Campo de traballo
  • bioquímica e química
  • Ocupaciónbioquímico , químico Editar o valor em Wikidata
    EmpregadorUniversidade de Tubinga
    Max Planck Institute for Biophysics (en) Traducir
    Universidade de Frankfurt
    Instituto Max Planck de Bioquímica (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
    Membro de
    LinguaLingua alemá Editar o valor em Wikidata
    Premios
  • Premio Nobel de Química (1988)
    Premio Gottfried Wilhelm Leibniz (1986)

  • Páxina webbiophys.mpg.de… Editar o valor em Wikidata

    Traxectoria editar

    Estudou bioquímica na Universidade de Tubinga, ampliando os seus estudos na Universidade de Würzburg, onde se doutorou en 1977. En 1979 integrouse no equipo investigador do Departamento de Bioquímica do Instituto Max Planck de Martinsried e desde 1987 é profesor de bioquímica na Universidade Johann Wolfgang Goethe

    Investigacións científicas editar

    En 1985, en colaboración con Johann Deisenhofer e Robert Huber, descubriu a estrutura completa da proteína que se atopa na base do proceso de fotosíntese, a cal é capaz de converter a enerxía luminosa en enerxía química e que denominaron centro de reacción fotosintético. Mediante o uso da cristalografía de raios X conseguiron determinar a estrutura química dos máis de 10.000 átomos que compón o complexo desta proteína, conseguindo recrear a súa imaxe tridimensional. A súa investigación aumentou a comprensión xeral dos mecanismos da fotosíntese e revelaron parecidos entre os procesos fotosintéticos das plantas e das bacterias.

    En 1988 foi galardoado, xunto aos seus compatriotas Deisenhofer e Huber, co Premio Nobel de Química pola determinación da estrutura tridimensional do centro da reacción fotosintética.

    En 1986, recibiu o Premio Gottfried Wilhelm Leibniz do Deutsce Forschungsgemeinschaft (Consello de Investigación Alemán), o maior galardón da investigación alemá.

    Véxase tamén editar

    Ligazóns externas editar

    Predecesor:
    Charles J. Pedersen,
    Jean-Marie Lehn e Donald James Cram
    Premio Nobel de Química
     

    1988
    con
    Johann Deisenhofer e Robert Huber
    Sucesor:
    Sidney Altman
    e
    Thomas Cech