Harold Walter Kroto

Harold Walter Kroto
	; Harold Walter Kroto
Nome orixinal	(en) Harold Walter Kroto
Biografía
Nacemento	7 de outubro de 1939; Wisbech, Reino Unido (pt)
Morte	30 de abril de 2016 (76 anos); Lewes (pt)
Causa da morte	Morte natural (Esclerose lateral amiotrófica )
President of the Royal Society of Chemistry (en)
Datos persoais
Residencia	Reino Unido
País de nacionalidade	británico
Relixión	xudeu
Educación	Universidade de Sheffield;
Coñecido por	descubrimento dos fulerenos;
Actividade
Campo de traballo	Química;
Ocupación	químico , profesor universitario , científico
Empregador	Universidade de Sussex ; Universidade do Estado da Flórida (pt) ; Universidade da Flórida (pt)
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (Foreign Associate of the National Academy of Sciences (en) ) (2006–); Accademia delle Scienze di Torino (2005–); Academia Europaea (1992–); Royal Society
Influencias	Harry Heaney (pt)
Lingua	Lingua inglesa
Obra
Doutorando	Mauricio Terrones (en)
Outro
Título	Knight Bachelor (1995–)
Cónxuxe	Margaret Henrietta Hunter;
Premios
	Premio Nobel de Química (1996); Medalla Copley (2004);
	Sinatura
	Voz: Harold Walter Kroto (lingua inglesa)
Páxina web	kroto.info
	Lista (2012) Doutor honoris causa pola Universidade Complutense de Madrid; (2004) Medalla Copley; (2001) Prêmio Michael Faraday (pt) ; (1998) IET Kelvin Lecture (en) ; (1997) Carbon Medal (en) ; (1997) Dalton Medal (en) ; (1996) Premio Nobel de Química; (28 de maio de 1993) honorary doctorate of Hasselt University (en) ; (1993) Prémio Longstaff (pt) ; (1992) Prêmio James C. McGroddy para Novos Materiais (pt) ; (1981) Prêmio Tilden (pt) ; Fellow of the Committee for Skeptical Inquiry (en) ; Doutor honoris causa pola Universidade de Tel Aviv; doctor honoris causa of Keiō University (en) ; honorary doctor of the University of Bielefeld (en) ; ;

Harold Walter Kroto ou Harold Krotoschiner, nado o 7 de outubro de 1939 en Wisbech (Inglaterra) e finado o 30 de abril de 2016,^[1] foi un químico e profesor universitario inglés galardoado co Premio Nobel de Química do ano 1996.

Traxectoria editar

Naceu nunha familia de inmigrantes xudeus polacos e alemáns que fuxiron da Alemaña nazi na década de 1930. Logo de estudar primaria na cidade de Bolton, estudou física, química e matemáticas na Universidade de Sheffield, onde se graduou en 1961 e doutorouse en química en 1964.

Despois realizou estudos postdoutorais no Canadá e nos Laboratorios Bell de Nova Jersey, desde 1967 foi profesor de química na Universidade de Sussex. En 1990 foi nomeado membro da Royal Society de Londres e en 1996 foi nomeado sir por parte da raíña Isabel II do Reino Unido.

Investigacións científicas editar

Interesado tanto na química orgánica como na inorgánica, desenvolveu no Laboratorio de Química da Universidade de Sussex investigacións sobre unha nova forma de cristalización xeométrica do carbono, grazas á síntese química dos fulerenos descubertos en 1988 polos químicos estadounidenses Robert Curl e Richard Smalley. Estas estruturas, compostas por dous átomos de carbono, poden ser aproveitadas, grazas ás súas excepcionais propiedades de estabilidade, na fabricación de materiais resistentes a altas temperaturas, e ata como substitutivos do silicio nos chips.

En 1996 foi galardoado, xunto a Curl e Smalley, co Premio Nobel de Química polo descubrimento dos fulerenos.

En 2004 foille entregada a Medalla Copley pola Royal Society.

Notas editar

↑ Davis, Nicola (2 de maio de 2016). "Sir Harry Kroto, Nobel prize-winning chemist, dies at 76". The Guardian (en inglés). Consultado o 3 de maio de 2016.

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar

Predecesor: Paul J. Crutzen, Mario J. Molina e Frank Sherwood Rowland	Premio Nobel de Química 1996 con Robert Curl e Richard Errett Smalley	Sucesor: Paul D. Boyer, John E. Walker e Jens Christian Skou

[guardianObit-1] Davis, Nicola (2 de maio de 2016). "Sir Harry Kroto, Nobel prize-winning chemist, dies at 76". The Guardian (en inglés). Consultado o 3 de maio de 2016.

[1]