Guillerme II de Warenne

Guillerme II de Warenne, nado contra o ano 1071 e finado o 11 de maio de 1138, foi un nobre anglonormando, conde de Surrey e señor de Bellencombre e Mortemer.

Infotaula de personaGuillerme II de Warenne
Biografía
Nacementoséculo XI Editar o valor em Wikidata
Morte11 de maio de 1138 Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturaLewes Priory (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeReino de Inglaterra Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónmilitar Editar o valor em Wikidata
Outro
TítuloEarl of Surrey (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
CónxuxeIsabel de Vermandois, Condessa de Leicester (pt) Traducir (1118 (Gregoriano)–) Editar o valor em Wikidata
FillosRalph de Warenne (en) Traducir, Ada de Warenne, William de Warenne, 3rd Earl of Surrey (en) Traducir, Reginald de Warenne (en) Traducir, Gundred de Warenne (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
PaisGuilherme de Warenne, 1.º Conde Surrey (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata  e Gundred, Countess of Surrey (en) Traducir Editar o valor em Wikidata

WikiTree: Warenne-25
Guillerme tiña importantantes posesións en Normandía. Na imaxe ruínas da abadía de Mortemer fundación de Henrique I en 1134 no señorío de Mortemer, posesión de Guillerme

Traxectoria editar

Fillo do primeiro conde de Surrey, Guillerme I e da súa primeira muller, Guntred. Acompañou a Robert Courteheuse, duque de Normandía e irmán de Henrique I de Inglaterra na súa tentativa de invasión de Inglaterra de 1101. Despois do acordo dos dous irmáns, Guillerme perde as súas posesións inglesas e ten que se exiliar en Normandía. Con todo reconciliouse en Henrique e foi un dos seus comandantes na batalla de Tinchebray na cal se derrotou ao duque de Normandía. No ano 1110 o fillo de Robert, Guillerme Cliton coa axuda de Helías de Saint-Saens que era un dos encargados de custodialo, como consecuencia Guillerme de Warenne recibiu as terras confistadas a Saint-Saens.

No ano 1118 casou con Isabel de Vermandois, filla de Hugo I de Vermandois. Guillerme foi tamén un dos comandantes da batalla de Brémule e estivo no leito de morte do rei Henrique en 1135 e foi un dos cinco nobres que escoltaron o seu corpo ata Ruán.

Descendencia editar

Coa súa dona Isabel tivo tres fillos e dúas fillas: