Wikipedia

Gran Premio de Italia de 1950

O Gran Premio de Italia de 1950 foi unha carreira de Fórmula Un celebrada o 3 de setembro de 1950 en Monza. Foi o sétimo e último do Campionato do Mundo de Pilotos. Nesta carreira, Nino Farina converteuse no primeiro piloto campión do mundo, e o único piloto en gañar o título no seu país de orixe.

Italia Gran Premio de Italia de 1950
Detalles da carreira
Carreira 7 de 7 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1950.
Trazado do circuíto de Monza.
Trazado do circuíto de Monza.
Data 3 de setembro 1950
Nome oficial XXI Gran Premio d'Italia
Localización Circuíto de Monza, Monza,Italia
Percorrido Percorrido permanente de carreira
6´300 km
Distancia 80 voltas, 504´00 km
ClimaSeco, cálido e solleiro
Pole position
Piloto Juan Manuel Fangio[1] Alfa Romeo
Tempo 1:58.6
Volta rápida
Piloto Juan Manuel Fangio[2] Alfa Romeo
Tempo 2:00.0 na volta 7[3]
Podio
Primeiro Italia Nino Farina Alfa Romeo
Segundo Italia Dorino Serafini
Alberto Ascari 		Ferrari
Terceiro Italia Luigi Fagioli Alfa Romeo

Cualificación editar

Pos Nº Piloto Construtor Volta Diferenza
1 18   Juan Manuel Fangio Alfa Romeo 1:58.6 –
2 16   Alberto Ascari Ferrari 1:58.8 + 0.2
3 10   Nino Farina Alfa Romeo 2:00.2 + 1.6
4 46   Consalvo Sanesi Alfa Romeo 2:00.4 + 1.8
5 36   Luigi Fagioli Alfa Romeo 2:04.0 + 5.4
6 48   Dorino Serafini Ferrari 2:05.6 + 7.0
7 60   Piero Taruffi Alfa Romeo 2:05.8 + 7.2
8 12   Raymond Sommer Talbot-Lago-Talbot 2:08.6 + 10.0
9 4   Franco Rol Maserati 2:10.0 + 11.4
10 44   Robert Manzon Simca-Gordini 2:12.4 + 13.8
11 40   Guy Mairesse Talbot-Lago-Talbot 2:13.2 + 14.6
12 42   Maurice Trintignant Simca-Gordini 2:13.4 + 14.8
13 58   Louis Rosier Talbot-Lago-Talbot 2:13.4 + 14.8
14 64   Henri Louveau Talbot-Lago-Talbot 2:13.8 + 15.2
15 30   Prince Bira Maserati 2:14.0 + 15.4
16 24   Philippe Étancelin Talbot-Lago-Talbot 2:14.4 + 15.8
17 38   Toulo de Graffenried Maserati 2:14.4 + 15.8
18 8   Peter Whitehead Ferrari 2:16.2 + 17.6
19 6   Louis Chiron Maserati 2:17.2 + 18.6
20 56   Pierre Levegh Talbot-Lago-Talbot 2:17.2 + 18.6
21 32   Cuth Harrison ERA 2:18.4 + 19.8
22 2   Johnny Claes Talbot-Lago-Talbot 2:18.6 + 20.0
23 52   Felice Bonetto Milano-Speluzzi 2:19.8 + 21.2
24 50   David Murray Maserati 2:22.0 + 23.4
25 22   Clemente Biondetti Ferrari-Jaguar 2:30.6 + 32.0
26 62   Franco Comotti Maserati-Milano 2:33.6 + 35.0
27 28   Paul Pietsch Maserati Sen tempo –

Resultados editar

Ferrari esforzouse ao máximo para impresionar no seu circuíto, producindo un novo motor sobrealimentado de 4½ litros de cilindrada para tratar de acabar co monopolio de Alfa. Ascari logrou un impresionante segundo lugar na grella detrás de Fangio e logo na carreira gañada por Farina. Lamentablemente, o ritmo foi demasiado castigo para o coche novo e o bloque rompeu na volta 20 e a batalla volveu como de costume aos Alfas. Fangio retirouse dúas veces: unha no seu propio coche e unha segunda vez logo de facerse cargo do coche de Taruffi. Farina liderou ao final por diante de Ascari que agora estaba no coche do seu compañeiro de equipo Serafini. Só sete coches acabaron dos 26 iniciais e coa vitoria de Farina, Fangio fora dos puntos e Fagioli incapaz de anotar, Farina converteuse no primeiro gañador da copa do Campionato do mundo de Pilotos.

Clasificación editar

Pos Nº Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 10   Nino Farina Alfa Romeo 80 2:51:17.4 3 8
2 48   Dorino Serafini
  Alberto Ascari 		Ferrari 80 + 1:18.6 6 3
3
3 36   Luigi Fagioli Alfa Romeo 80 + 1:35.6 5 4
4 58   Louis Rosier Talbot-Lago-Talbot 75 + 5 voltas 13 3
5 24   Philippe Étancelin Talbot-Lago-Talbot 75 + 5 voltas 16 2
6 38   Toulo de Graffenried Maserati 72 + 8 voltas 17
7 8   Peter Whitehead Ferrari 72 + 8 voltas 18
Ret 50   David Murray Maserati 56 Caixa de cambios 24
Ret 32   Cuth Harrison ERA 51 Radiador 21
Ret 12   Raymond Sommer Talbot-Lago-Talbot 48 Caixa de cambios 8
Ret 40   Guy Mairesse Talbot-Lago-Talbot 42 Circuíto aceite 11
Ret 4   Franco Rol Maserati 39 Retirada 9
Ret 60   Piero Taruffi
  Juan Manuel Fangio 		Alfa Romeo 34 Motor 7
Ret 56   Pierre Levegh Talbot-Lago-Talbot 29 Caixa de cambios 20
Ret 18   Juan Manuel Fangio Alfa Romeo 23 Caixa de cambios 1 1
Ret 2   Johnny Claes Talbot-Lago-Talbot 22 Sobre arrequecemento 22  
Ret 16   Alberto Ascari Ferrari 21 Motor 2
Ret 22   Clemente Biondetti Ferrari-Jaguar 17 Motor 25
Ret 64   Henri Louveau Talbot-Lago-Talbot 16 Freos 16
Ret 62   Franco Comotti Maserati-Milano 15 Retirada 26
Ret 42   Maurice Trintignant Simca-Gordini 13 Circuíto auga 12
Ret 6   Louis Chiron Maserati 13 Presión aceite 19
Ret 46   Consalvo Sanesi Alfa Romeo 11 Motor 4
Ret 44   Robert Manzon Simca-Gordini 7 Transmisión 10
Ret 30   Prince Bira Maserati 1 Motor 15
Ret 28   Paul Pietsch Maserati 0 Motor 27
NTS 52   Felice Bonetto Milano-Speluzzi 0 Non arrancou 23

Notas editar

  • Unidades compartidas:
  • Líderes:
    • Nino Farina (voltas 1–13, 16–80)
    • Alberto Ascari (voltas 14–15)
  • Fangio logrou un punto para o campionato por facer a volta rápida en carreira.
  • 4 puntos logrados por Luigi Fagioli non contaron na clasificación do Campionato do Mundo. Só contaban os 4 mellores resultados durante a tempada.
  • Felipe Étancelin terminou quinto, segue sendo o piloto máis vello en anotar puntos no campionato.
  • O último Gran Premio de F1 para: Cutha Harrison
  • Ao iniciar esta carreira, tres pilotos tiñan grandes esperanzas de lograr o campionato.
    • Fangio necesitaba
      • Ser 2º
      • Ser terceiro, cuarto ou quinto, se Farina era segundo.
      • Se non terminaba dentro do top 5, pero conseguia a volta rápida, necesitaba que Farina terminara terceiro ou peor (sen a volta rápida).
      • Se non terminaba dentro do top 5, pero non conseguia a volta rápida, necesitaba que Farina terminara terceiro ou peor (sen volta rápida), e que Fagioli non gañara coa volta rápida.
    • Farina necesitaba
      • Ser primeiro coa volta rápida, e Fangio terceiro ou peor
      • Ser 3º coa volta rápida ou mellor, con Fangio fóra dos puntos
    • Fagioli necesitaba
      • Gañar coa volta máis rápida, con Farina terceiro ou peor, e Fangio fora do top 5

Posicións logo da carreira editar

Pos Piloto Puntos
  2 1   Nino Farina 30
  1 2   Juan Manuel Fangio 27
  1 3   Luigi Fagioli 24
  4   Louis Rosier 13
  1 5   Alberto Ascari 11
  • Nota:Só as cinco primeiras posicións están na lista. Só os 4 mellores resultados contan para o Campionato. Os números sen paréntese son os puntos do campionato, os números entre paréntese son o total de puntos anotados.

Notas editar

  1. ↑ Lang, Mike (1981). Grand Prix! Vol 1. Haynes Publishing Group. p. 22. ISBN 0-85429-276-4. 
  2. ↑ Lang, Mike (1981). Grand Prix! Vol 1. Haynes Publishing Group. p. 23. ISBN 0-85429-276-4. 
  3. ↑ "Manipe F1". Arquivado dende o orixinal o 08 de maio de 2012. Consultado o 6 July 2005. 

A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-05. 


Carreira anterior:
Gran Premio de Francia de 1950 		Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1950 		Carreira seguinte:
Gran Premio de Suíza de 1951
Carreira anterior:
Gran Premio de Italia de 1949 		Gran Premio de Italia Carreira seguinte:
Gran Premio de Italia de 1951
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gran_Premio_de_Italia_de_1950&oldid=5709151»