Gran Premio de Bélxica de 1950
O Gran Premio de Bélxica de 1950, foi unha carreira de Fórmula Un que se celebrou o 18 de xuño de 1950, no Circuíto de Spa-Francorchamps en Spa, Bélxica. Foi a quinta carreira do Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1950
| Detalles da carreira | ||
|---|---|---|
| Carreira 5 de 7 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1950. | ||
 Trazado do circuíto de Spa-Francorchamps. | ||
| Data | 18 de xuño 1950 | |
| Nome oficial | XII Gran Premio de Bélxica | |
| Localización | Circuíto de Spa-Francorchamps, Spa, Bélxica | |
| Percorrido | Percorrido permanente de carreira 14´120 km | |
| Distancia | 35 voltas, 494´2 km | |
| Clima | Cálido, seco e solleiro | |
| Pole position | ||
| Piloto |  Nino Farina
|
Alfa Romeo |
| Tempo | 4:37:0 | |
| Volta rápida | ||
| Piloto | Nino Farina
|
Alfa Romeo |
| Tempo | 4:34:1 | |
| Podio | ||
| Primeiro |  Juan Manuel Fangio
|
Alfa Romeo |
| Segundo | Luigi Fagioli
|
Alfa Romeo |
| Terceiro |  Louis Rosier
|
Automobiles Talbot-Darracq SA |
Informe editar
No momento de celebrarse o Gran Premio de Bélxica, o ritmo da tempada estaba empezando a decidir, só 14 coches chegaron ao circuíto de Spa. Incluíndo aos dominantes Alfa Romeo de Nino Farina, Juan Manuel Fangio e Luigi Fagioli. A presenza de Ferrari reduciase a dous 125 os de Luigi Villoresi e Alberto Ascari, a pesar de que Ascari tiña un novo motor V12 para probar. A fábrica do equipo Talbot-Lago tiña tres coches para Louis Rosier, Yves Giraud-Cabantous e Felipe Étancelin (convidado en lugar do lesionado Eugène Martin). O resto da grella compúñase de varios Talbot-Lago (en particular, o de Raymond Sommer), un só Alta e o Maserati de Toni Branca. Na cualificación Farina e Fangio foron os máis rápidos, como de costume, con Fagioli incapaz de igualalos. Sommer meteuse entre os Ferrari co seu vello Talbot-Lago. A carreira ía ser unha historia similar. Os Alfas fóronse pola súa conta e Sommer loitou cos dous Ferrari. Cando os Alfa se detiveron a recargar combustible, Sommer atopouse na insólita situación de ser líder da carreira. Desafortunadamente, o seu motor explotou. Ascari tomou a dianteira, pero tivo que parar a recargar combustible e iso significou que os Alfas se adiantaran de novo con Fangio liderando seguido de Farina e Fagioli. Farina sufriu problemas de transmisión nas últimas voltas e caeu ao cuarto lugar detrás do mellor dos Talbot-Lago pilotado por Rosier. Ascari finalizou quinto.
Equipos editar
Clasificación editar
Cualificación editar
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Volta | Diferenza |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 8 | Nino Farina
|
Alfa Romeo | 4:37 | – |
| 2 | 10 | Juan Manuel Fangio
|
Alfa Romeo | 4:37 | + 0 |
| 3 | 12 | Luigi Fagioli
|
Alfa Romeo | 4:41 | + 4 |
| 4 | 2 | Luigi Villoresi
|
Ferrari | 4:47 | + 10 |
| 5 | 6 | Raymond Sommer
|
Talbot-Lago-Talbot | 4:47 | + 10 |
| 6 | 16 | Philippe Étancelin
|
Talbot-Lago-Talbot | 4:49 | + 12 |
| 7 | 4 | Alberto Ascari
|
Ferrari | 4:52 | + 15 |
| 8 | 14 | Louis Rosier
|
Talbot-Lago-Talbot | 4:53 | + 16 |
| 9 | 18 | Yves Giraud Cabantous
|
Talbot-Lago-Talbot | 4:56 | + 19 |
| 10 | 22 | Pierre Levegh
|
Talbot-Lago-Talbot | 5:01 | + 24 |
| 11 | 20 | Eugène Chaboud
|
Talbot-Lago-Talbot | 5:13 | + 36 |
| 12 | 26 |  Geoffrey Crossley
|
Alta | 5:44 | + 1:07 |
| 13 | 30 |  Toni Branca
|
Maserati | 5:45 | + 1:08 |
| 14 | 24 |  Johnny Claes
|
Talbot-Lago-Talbot | Sen tempo | – |
Carreira editar
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 10 | Juan Manuel Fangio
|
Alfa Romeo | 35 | 2:47:26 | 2 | 8 |
| 2 | 12 | Luigi Fagioli
|
Alfa Romeo | 35 | + 14 | 3 | 6 |
| 3 | 14 | Louis Rosier
|
Talbot-Lago-Talbot | 35 | + 2:19 | 8 | 4 |
| 4 | 8 | Nino Farina
|
Alfa Romeo | 35 | + 4:05 | 1 | 4 |
| 5 | 4 | Alberto Ascari
|
Ferrari | 34 | + 1 volta | 7 | 2 |
| 6 | 2 | Luigi Villoresi
|
Ferrari | 33 | + 2 voltas | 4 | |
| 7 | 22 | Pierre Levegh
|
Talbot-Lago-Talbot | 33 | + 2 voltas | 10 | |
| 8 | 24 | Johnny Claes
|
Talbot-Lago-Talbot | 32 | + 3 voltas | 14 | |
| 9 | 26 | Geoffrey Crossley
|
Alta | 30 | + 5 voltas | 12 | |
| 10 | 30 | Toni Branca
|
Maserati | 29 | + 6 voltas | 11 | |
| Ret | 20 | Eugène Chaboud
|
Talbot-Lago-Talbot | 22 | Circuíto aceite | 13 | |
| Ret | 6 | Raymond Sommer
|
Talbot-Lago-Talbot | 20 | Presión aceite | 5 | |
| Ret | 16 | Philippe Étancelin
|
Talbot-Lago-Talbot | 15 | Sobre arrequecemento | 6 | |
| Ret | 18 | Yves Giraud Cabantous
|
Talbot-Lago-Talbot | 2 | Circuíto aceite | 9 |
Líderes por volta editar
- Líderes:
- Juan Manuel Fangio 22 voltas (voltas 1–6, 20–35)
- Nino Farina 7 voltas (voltas 7–11, 18–19)
- Luigi Fagioli 1 volta (volta 12)
- Raymond Sommer 5 voltas (voltas 13–17)
Posicións logo da carreira editar
| Pos | Piloto | Puntos | |
|---|---|---|---|
|
1 | Nino Farina
|
22 |
|
|
2 | Luigi Fagioli
|
18 |
|
|
3 | Juan Manuel Fangio
|
17 |
 2
|
4 | Louis Rosier
|
10 |
 1
|
5 |  Johnnie Parsons
|
9 |
- Nota:Só as cinco primeiras posicións están na lista. Só os 4 mellores resultados contan para o Campionato .
Notas editar
A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Arquivado dende o orixinal o 14 de xullo de 2007. Consultado o 2007-06-05.
Ligazóns externas editar
| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Bélxica de 1950 |
| Carreira anterior: Gran Premio de Suíza de 1950 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1950 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Francia de 1950 |
| Carreira anterior: Gran Premio de Bélxica de 1949 |
Gran Premio de Bélxica | Carreira seguinte: Gran Premio de Bélxica de 1951 |