Gran Premio de Alemaña de 1989
O Gran Premio de Alemaña de Fórmula 1 de 1989 (oficialmente o Großer Preis von Deutschland) foi unha carreira de Fórmula 1 que se celebrou en Hockenheimring o 30 de xullo de 1989. Foi a novena rolda da tempada de 1989, o 51º Gran Premio de Alemaña e o décimo terceiro que se celebrou no circuíto de Hockenheim. Disputouse sobre 45 voltas ao circuíto de sete quilómetro nunha distancia de carreira de 305 km.
| Detalles da carreira | ||
|---|---|---|
| Carreira 9 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1989. | ||
 Trazado do circuíto de Hockenheimring. | ||
| Data | 30 de xullo de 1989 | |
| Nome oficial | LI Grosser Mobil 1 Preis von Deutschland | |
| Localización | Hockenheimring, Hockenheim, Alemaña | |
| Percorrido | Percorrido permanente de carreira 6´797 km | |
| Distancia | 45 voltas, 305´865 km | |
| Clima | Cálido, nubrado | |
| Pole position | ||
| Piloto |  Ayrton Senna
|
McLaren-Honda |
| Tempo | 1:42.300 | |
| Volta rápida | ||
| Piloto | Ayrton Senna
|
McLaren-Honda |
| Tempo | 1:45.884 na volta 43 | |
| Podio | ||
| Primeiro | Ayrton Senna
|
McLaren-Honda |
| Segundo |  Alain Prost
|
McLaren-Honda |
| Terceiro |  Nigel Mansell
|
Ferrari |
Cualificación editar
Como era de esperar, os McLaren - Honda de Ayrton Senna e Alain Prost dominaron a cualificación no ultra rápido circuíto de Hockenheim, con Senna apenas a menos dun segundo máis rápido que Prost, quen era case oito décimas máis rápido que o Ferrari 640 de Nigel Mansell.
McLaren con todo tiñan os seus problemas en cualificación. Durante a sesión do venres Senna pasou sobre unha pedra que fixo un buraco considerable nos baixos do seu coche e o dano resultante requiríu un cambio completo do coche, o problema que era que o equipo só tiña tres dos novos coches con caixa de cambios transversais en Alemaña.
Carreira editar
A carreira comezou con Senna na pole position e Prost xunto a el. Ao principio, Gerhard Berger no Ferrari semiautomático fixo un tremendo comezo desde o cuarto lugar, pasando a Senna, Prost e o seu compañeiro de equipo Mansell e lideraba na primeira curva con Senna, Prost e Mansell detrás. Na saída Philippe Alliot saíuse da pista de xeito espectacular cando tocouno por detrás o Minardi de Pierluigi Martini e perdeu o control do seu Lola, trompeando no céspede. Foi capaz de volver á pista pero a súa carreira só durou 20 voltas ata que o seu Lamborghini V12 sufriu unha fuga de combustible. O seu novo compañeiro de equipo, Michele Alboreto, viuse obrigado a abandonar a súa primeira carreira con Larrousse, xusto logo da 1ª curva na segunda volta despois de que o sistema eléctrico do Lamborghini fallase. Alboreto clasificouse 26º e último, só 0.016 por diante do Minardi de Luís Pérez-Sala.
O liderado de Berger duraría preto dun cuarto de volta. Senna pasou a Berger antes da primeira chicane, e Prost superouno na Ostkurve. Ao principio da segunda volta, era Senna quen lideraba diante de Prost, Berger, Mansell, Thierry Boutsen, Alessandro Nannini, Emanuele Pirro, Riccardo Patrese, e Nelson Piquet.
Os McLarens de Senna e Prost e os Ferraris de Mansell e Berger comezaron a afastarse na pista, co Benetton-Ford de Pirro e Nannini, e o Williams-Renault de Patrese apenas aguantando (Boutsen retirouse na volta 5 logo de ser tocado por Pirro na Bremsschikane 2). Na volta 14, Mansell perseguira a Berger durante dúas voltas, pero Berger tivo unha picada xusto ao achegarse á primeira chicane, e o seu Ferrari saíu voando polo aire, aterrando nunha zona de herba e cruzando a pista, evitando a Mansell e quedando parado na herba da pista.
Prost perseguiu a Senna durante 16 voltas, ata que entrou en boxes para cambiar pneumáticos, foi terriblemente lento, tardou 18 segundos, o que puxo a Mansell en segundo lugar e a Senna aínda máis lonxe. Na seguinte volta, Mansell entrou en boxes tamén para cambiar pneumáticos, a súa parada en boxes foi máis rápida que a de Prost, pero aínda así foi unha mala parada de 11 segundos, o que o deixou na cuarta posición detrás de Senna, Pirro e Prost. Entón Senna decidiu aproveitar a súa enorme vantaxe e entrou en boxes para o seu cambio de pneumáticos, a súa parada foi incluso peor que a de Prost, cunha duración de 23 segundos. Isto deixouno en segundo lugar detrás de Prost, Pirro entrara nos boxes para un cambio de pneumáticos e caeu á cuarta posición.
Pirro estrelouse contra as barreiras de espuma de poliestireno na entrada do estadio e tivo que ser trasladado ao hospital. Con Mansell tendo problemas co seu Ferrari, Senna e Prost loitaron toda a carreira, xa que ambos pilotos estaban conducindo ao límite. Empezaron a facer voltas rápidas Prost aguantaba os ataques de Senna, pero na volta 43, a caixa de cambios de Prost funcionou mal, perdeu a sexta marcha e Senna pasoulle entrando no estadio. Prost perdeu distancia nas seguintes 2 voltas e Senna liderou para lograr a súa cuarta vitoria da tempada, seguido por Prost segundo, Mansell terceiro, Patrese cuarto, Piquet quinto e Derek Warwick.
Na conferencia de prensa logo da carreira, Senna negouse a especular sobre si podería pasar Prost se o francés non perdera a sexta marcha, en lugar de afirmar que gañar logo de sufrir catro retiradas consecutivas era todo o que lle preocupaba. Pola súa banda, Prost tiña a firme crenza de que non habería ter problemas para lograr a vitoria se non tivese un problema coa caixa de cambios.
Clasificación editar
Pre Cualificación editar
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Tempo | diferenza |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 37 |  Bertrand Gachot
|
Onyx-Ford | 1:47.283 | — |
| 2 | 36 |  Stefan Johansson
|
Onyx-Ford | 1:47.700 | +0.417 |
| 3 | 30 | Philippe Alliot
|
Lola-Lamborghini | 1:47.746 | +0.463 |
| 4 | 29 |  Michele Alboreto
|
Lola-Lamborghini | 1:47.919 | +0.636 |
| 5 | 41 | Yannick Dalmas
|
AGS-Ford | 1:47.920 | +0.637 |
| 6 | 17 | Nicola Larini
|
Osella-Ford | 1.48.301 | +1.018 |
| 7 | 40 | Gabriele Tarquini
|
AGS-Ford | 1:48.558 | +1.275 |
| 8 | 18 | Piercarlo Ghinzani
|
Osella-Ford | 1:48.564 | +1.281 |
| 9 | 31 | Roberto Moreno
|
Coloni-Ford | 1:48.567 | +1.284 |
| 10 | 32 | Pierre-Henri Raphanel
|
Coloni-Ford | 1:48.780 | +1.457 |
| 11 | 33 |  Gregor Foitek
|
EuroBrun-Judd | 1:49.458 | +2.175 |
| 12 | 35 |  Aguri Suzuki
|
Zakspeed-Yamaha | 1:49.527 | +2.244 |
| 13 | 34 |  Bernd Schneider
|
Zakspeed-Yamaha | 1:50.455 | +3.172 |
Cualificación editar
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Q1 | Q2 | Diferenza |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 1 | Ayrton Senna
|
McLaren-Honda | 1:42.300 | 1:42.790 | — |
| 2 | 2 | Alain Prost
|
McLaren-Honda | 1:43.306 | 1:43.295 | +0.995 |
| 3 | 27 | Nigel Mansell
|
Ferrari | 1:44.020 | 1:44.076 | +1.720 |
| 4 | 28 |  Gerhard Berger
|
Ferrari | 1:44.467 | 1:44.509 | +2.167 |
| 5 | 6 | Riccardo Patrese
|
Williams-Renault | 1:45.062 | 1:44.511 | +2.211 |
| 6 | 5 | Thierry Boutsen
|
Williams-Renault | 1:45.520 | 1:44.702 | +2.402 |
| 7 | 19 | Alessandro Nannini
|
Benetton-Ford | 1:45.033 | 1:45.040 | +2.733 |
| 8 | 11 | Nelson Piquet
|
Lotus-Judd | 1:47.316 | 1:45.475 | +3.175 |
| 9 | 20 | Emanuele Pirro
|
Benetton-Ford | 1:46.521 | 1:45.845 | +3.545 |
| 10 | 4 | Jean Alesi
|
Tyrrell-Ford | 1:47.551 | 1:46.888 | +4.588 |
| 11 | 26 | Olivier Grouillard
|
Ligier-Ford | 1:47.408 | 1:46.893 | +4.593 |
| 12 | 7 | Martin Brundle
|
Brabham-Judd | 1:47.216 | 1:47.796 | +4.916 |
| 13 | 23 | Pierluigi Martini
|
Minardi-Ford | 1:48.222 | 1:47.380 | +5.080 |
| 14 | 15 | Maurício Gugelmin
|
March-Judd | 1:47.387 | 1:47.578 | +5.087 |
| 15 | 30 | Philippe Alliot
|
Lola-Lamborghini | 1:47.486 | 1:47.566 | +5.186 |
| 16 | 8 | Stefano Modena
|
Brabham-Judd | 1:47.511 | 1:47.552 | +5.211 |
| 17 | 9 | Derek Warwick
|
Arrows-Ford | 1:47.756 | 1:47.533 | +5.233 |
| 18 | 12 | Satoru Nakajima
|
Lotus-Judd | 1:48.782 | 1:47.663 | +5.363 |
| 19 | 3 | Jonathan Palmer
|
Tyrrell-Ford | 1:47.836 | 1:47.676 | +5.376 |
| 20 | 21 | Alex Caffi
|
Dallara-Ford | 1:48.671 | 1:47.679 | +5.379 |
| 21 | 22 | Andrea de Cesaris
|
Dallara-Ford | 1:47.879 | 1:48.005 | +5.579 |
| 22 | 16 | Ivan Capelli
|
March-Judd | 1:48.239 | 1:48.078 | +5.778 |
| 23 | 25 | René Arnoux
|
Ligier-Ford | 1:48.266 | 1:48.598 | +5.966 |
| 24 | 36 | Stefan Johansson
|
Onyx-Ford | 1:49.935 | 1:48.348 | +6.048 |
| 25 | 10 |  Eddie Cheever
|
Arrows-Ford | 1:48.396 | 1:48.553 | +6.096 |
| 26 | 29 | Michele Alboreto
|
Lola-Lamborghini | 1:48.670 | 1:48.726 | +6.370 |
| 27 | 24 |  Luis Pérez-Sala
|
Minardi-Ford | 1:49.587 | 1:48.686 | +6.386 |
| 28 | 37 | Bertrand Gachot
|
Onyx-Ford | 1:49.252 | 1:49.004 | +6.704 |
| 29 | 38 | Christian Danner
|
Rial-Ford | 1:50.679 | 1:49.767 | +7.467 |
| EX | 39 | Volker Weidler
|
Rial-Ford | — | — | — |
Carreira editar
Líderes por volta editar
- Ayrton Senna 21 (1-19, 44-45), Alain Prost 24 (20-43)
Posicións logo da carreira editar
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
| Carreira anterior: Gran Premio do Reino Unido de 1989 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1989 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Hungría de 1989 |
| Carreira anterior: Gran Premio de Alemaña de 1988 |
Gran Premio de Alemaña | Carreira seguinte: Gran Premio de Alemaña de 1990 |
Notas editar
- ↑ "1989 German Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 18 January 2015. Consultado o 23 December 2015.
Ligazóns externas editar
| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Alemaña de 1989 |
| A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |