Anser fabalis é unha especie de ave da orde das anseriformes e familia dos anátidos, unha das 11 comprendidas no xénero Anser.

Ganso campestre
Anser fabalis

Anser fabalis adulto
Estado de conservación
Pouco preocupante (LC)
Pouco preocupante[1]
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Subfilo: Vertebrata
Clase: Aves
Orde: Anseriformes
Familia: Anátidos
Xénero: Anser
Especie: A. fabalis
Nome binomial
Anser fabalis
(Latham, 1787)
Área de distribución de Anser fabalis En verde: área de reprodución En azul: residente
Área de distribución de Anser fabalis
En verde: área de reprodución
En azul: residente

Área de distribución de Anser fabalis
En verde: área de reprodución
En azul: residente
Subespecies
Vexase o texto
Sinonimia
Vexase o texto
Gansos campestres en voo.
Ganso da taiga (Anser fabalis sensu stricto) ao fondo, ganso da tundra (Anser serrirostris) en primeiro plano e ganso gris (Anser anser) á dereita, en Spaarndam, Holanda Setentrional, Países Baixos

Taxonomía editar

Descrición editar

A especie foi descrita en 1760 polo médico e naturalista inglés, especializado en ornitoloxía, John Latham, baixo o nome de Anas fabalis.[2][3]

Etimoloxías editar

O nome do xénero, Anser, está tomado do latín anser, -eris, "ganso".[4]

O epíteto específico, fabalis, deriva do latín faba, -ae, "faba".[5]

Sinónimos editar

Ademais de polo nome actualmente válido, a especie coñeceuse tamén polos sinónimos:[2]

  • Anas fabalis Latham, 1787 (protónimo)
  • Anas segetum Gmelin, 1789
  • Anser fabilis (Latham, 1787)
  • Anser segetum (Gmelin)

Subespecies editar

Recoñécense na actualidade as seguintes subespecies:[2][6]

  • Anser fabalis fabalis (Latham, 1787)
  • Anser fabalis johanseni Delacour, 1951
  • Anser fabalis middendorffii Severtzov, 1873
  • Anser fabalis rossicus Buturlin, 1933
  • Anser fabalis serrirostris Swinhoe, 1871

Características editar

A súa lonxitude varía de 68 a 90 cm, a envergadura alar oscila entre 140 e 174 cm, e o peso, de 1,7 a 4 kg. Na subespecie Anser fabalis fabalis, os machos pesan de media 3,2 kg e as femias 2,84 kg. O pico é negro na base e na punta, cunha banda laranxa no medio; as patas e os pés son de cor laranxa brillante.[7]

As cobertoras alares superiores son de cor marrón escura, como no ganso de fronte branca (Anser albifrons) e no ganso de fronte branca menor (Anser erythropus), pero diferenciándose destes por ter estreitas franxas brancas nas plumas.

A voz é un bocinazo forte, agudo nas subespecies máis pequenas.

Anas brachyrhynchus, moi emparentado, ten o pico curto, de cor rosa brillante no medio, e os pés tamén rosados, sendo as capas das ás superiores case da mesma gris azulada que no ganso gris. En tamaño e estrutura de pico, é moi similar a Anser fabalis rosicus

Distribución editar

Bioloxía editar

Alimentación editar

Aliméntase de herba, cereais e raíces en campos arados; por iso está moi ligado ás zonas agrarias.

Reprodución editar

 
Ovos.

Aniña no chan, nun burato cuberto por plumas en explanadas abertas ou en claros de bosque.

Pon unha única niñada de 4 a 6 ovos polo mes de xuño.

Cría no norte de Escandinavia, e en Siberia, en charcas da tundra.

No inverno adoita asentarse nos arredores do mar do Norte.

Comportamento editar

Trátase dun ganso gregario que adoita regresar ós mesmo lugares de descanso, en lagos e campos de cultivo. É común velo formando bandadas.

Posúe un canto tipo trompeta, de dúas sílabas ou tres.

Notas editar

  1. 1,0 1,1 BirdLife International (2018): Anser fabalis na Lista vermella da UICN. Consultada o 30 de outubro de 2022.
  2. 2,0 2,1 2,2 Anser fabalis (Latham, 1787) no GBIF. Consultado o 30 de outubro de 2022.
  3. Anser fabalis (Latham, 1787) na BioLib. Consultada o 30 de outubro de 2022.
  4. Anser no Merriam-Webster Dictionary.
  5. Jobling, James A. (2010): The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. ISBN 978-1-4081-2501-4, pp. 48, 157.
  6. Anser fabalis (Latham, 1787) no ITIS. Consultado o 30 de outubro de 2022.
  7. Dunning, John B. Jr., ed. (1992): CRC Handbook of Avian Body Masses. Boca Raton, Florida, EE. UU.: CRC Press. ISBN 978-0-8493-4258-5.

Véxase tamén editar

Outros artigos editar