A galactosa é un monosacárido formado por seis átomos de carbono (é dicir, unha hexosa), que se converte en glicosa no fígado como achega enerxética. Ademais forma parte dos glicolípidos e glicoproteínas das membranas celulares das células, sobre todo das neuronas.

Galactosa
Identificadores
Número CAS 59-23-4
PubChem 439357
ChemSpider 388480
UNII X2RN3Q8DNE
KEGG D04291
MeSH Galactose
ChEBI CHEBI:28061
ChEMBL CHEMBL300520
Código ATC V04CE01,
ATC V08 DA02 (micropartículas)
Imaxes 3D Jmol Image 1
Propiedades
Fórmula molecular C6H12O6
Masa molecular 180,156 g mol−1
Densidade 1,723 g/cm3
Punto de fusión 167 °C
Solubilidade en auga 683,0 g/L
Perigosidade
NFPA 704
1
2
0

Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa.

Dende o punto de vista químico é unha aldosa pois o seu grupo químico funcional é un aldehido (CHO) localizado no carbono 1. Por outra parte, ao igual que a glicosa, a galactosa é unha piranosa xa que teoricamente pode derivarse do anel de seis lados formado por 5 átomos de carbono e 1 de osíxeno, chamado pirano.

Síntese da galactosa editar

Artigo principal: Síntese de galactosa.
 
D-galactosa

A galactosa é sintetizada polas glándulas mamarias para producir lactosa, que é un disacárido formado pola unión de glicosa e galactosa. Por tanto, a maior achega de galactosa na nutrición provén da inxesta de lactosa do leite.

A síntese da galactosa foi o primeiro descubrimento relevante que realizou o médico e bioquímico arxentino, e logo Premio Nobel de Química, Luis Federico Leloir. O descubrimento, realizado en 1947, baseouse nun problema formulado polo biólogo Rawell Caputo no tecido da glándula mamaria.