Fielato

Fielato era o nome popular que recibían as casetas de cobro dos arbitrios e taxas municipais sobre o tráfico de mercancías, aínda que o seu nome oficial era o de estación sanitaria, xa que á parte da súa función recadatoria servían para exercer un certo control sanitario sobre os alimentos que entraban nas cidades. O termo fielato procede do fiel ou balanza que se usaba para a pesada. No Dicionario de la Administración Española de Marcelo Martínez Alcubilla no apartado referente á contribución de consumos, recóllense unha serie de artigos para o correcto funcionamento dos fielatos:

• Art. 37. Os fielatos serán abertos á saída do sol e pechados á posta do mesmo.
• Art. 41. Os fielatos centrais recoñecerán e gravarán as especies que concorran a eles ao tempo de entrar e saír dos mesmos.
• Art. 42: Onde non existan fielatos exteriores deberán establecerse un ou máis interiores segundo esíxano as conveniencias do servizo.
• Art. 45: Onde só existan fielatos interiores, a circulación de especies para dirixirse a eles, só poderá verificarse polas rúas designadas para o efecto con marcas ou rótulos visibles.

Fielato de Ribadeo na entrada pola parroquia da Devesa

Actualmente os fielatos foron substituídos por outros mecanismos cos que o Estado pode controlar a fiscalidade e a sanidade dos alimentos.

Outros usos

O xogador do Athletic Club Koldo Aguirre era coñecido polo sobrenome de O Fielato.

Véxase tamén

Bibliografía

• Belda González, Rafael: "Los arbitrios municipales en la Cartagena de mediados del siglo XIX". Revista Murciana de Antropología nº 15, 2008, Páxs. 533-539.
• Canga-Argüelles, José de: Diccionario de Hacienda. Atlas, Madrid, 1968.
• Índice alfabético de las mercancías sujetas al pago de los arbitrios municipales. Cartagena, 1955.
• Martínez Alcubilla, Marcelo: Diccionario de la Administración Española. Tomo primeiro, Madrid, 1886.

Ligazóns externas

• Fielatos en la memoria (en castelán)