O FMA IA 63 Pampa é un reactor de adestramento avanzado con capacidades de combate fabricado na Arxentina por Fabrica Argentina de Aviones (FAdeA) coa asistencia da compañía alemá Dornier.

FMA IA 63 Pampa
Tipoadestrador
FabricanteFAdeA
Primeiro voo6 de outubro de 1984
Introducidoabril de 1988
Estadoen servizo
Principais usuariosForza Aérea Arxentina
Produción1984 - presente
Unidades construídas41

Deseño e desenvolvemento editar

Os estudos preliminares de deseño para un substituto do Morane-Saulnier MS-760 da Forza Aérea Arxentina comezaron na Fábrica Militar de Aviones (FMA) en 1978, e estes estudos resultaron na selección dunha proposta impulsada por un único turboventilador Garrett TFE731 con ás altas e rectas. Ao mesmo tempo, a FMA asinou un acordo de colaboración con Dornier para desenvolver o novo avión.[1]

Aínda que está influenciado polo deseño do Dassault/Dornier Alpha Jet, o Pampa diferénciase por ser unha aeronave máis pequena, e ten ás supercríticas rectas en lugar das ás en frecha do Alpha Jet. Está construído principalmente en aliaxe de aluminio, con fibra de carbono utilizada para compoñentes como as tomas de aire. A tripulación de dous séntase en tándem baixo un dosel dunha soa peza.[2] Os sistemas de aviónica tamén son máis sinxelos que os avións franco-alemáns, que teñen un importante papel secundario de combate. O prototipo do Pampa voou por primeira vez o 6 de outubro de 1984.[3]

Variantes editar

IA 63
A produción da serie inicial foi atrasada e dificultada polo estado da economía arxentina e, como resultado, só se construíron 18 avións de produción no primeiro lote (1988-90) e 6 no segundo (2006-07) para a Forza Aérea Arxentina.[4] As primeiras entregas foron en abril de 1988. Os 18 avións estás en servizo, tras ser modernizados, coa IV Brigada Aérea en Mendoza para o papel de formación avanzada dos pilotos arxentinos.[5]
Vought Pampa 2000
Nos anos 90, LTV/Vought seleccionou o IA 63 como base para o Pampa 2000, que Vought presentou para a competición Joint Primary Aircraft Training System da Forza Aérea dos Estados Unidos.[6] O Pampa 2000 perdeu contra o avión de Beechcraft/Raytheon que se convertería no T-6 Texan II.[7]
AT 63 Pampa "Phase 2"
Coa adquisición de FMA por Lockheed Martin en 1995,[8] o Pampa foi actualizado cun novo motor e un paquete de aviónica máis avanzado compatible co A-4AR e o sistema de armas. Este novo proxecto chamouse AT 63 Pampa "Phase 2" e foi comercializado por Lockheed Martin.
IA 63 Pampa GT "Phase 3"
O 10 de outubro de 2013, FAdeA anunciou un terceiro lote de corenta novas unidades do redeseñado Pampa.[9] Despois dunha longa demora, finalmente en 2015 presentouse á prensa un prototipo da terceira versión do IA 63 Pampa. Porén, a inflación desenfreada e unha grave recesión imposibilitaron ao goberno arxentino financiar a fabricación de calquera dos avións prometidos.[10] En 2016, un novo goberno arxentino permitiu avanzar e o primeiro voo do "Pampa III" tivo lugar ese mesmo ano.[11] En xullo de 2017 o proxecto IA 63 Pampa III amosaba poucos indicios de progreso. Segundo a revista AirForces Monthly, FAdeA estuda a canibalización de avións Pampa II retirados do servizo para permitir a finalización dos tres Pampa III programados para 2017.[12]
O Ministerio de Defensa arxentino alcanzou un acordo por valor de 30,3 millóns de dólares con FAdeA para a produción de tres Pampas da Fase 3 adicionais en febreiro de 2018, despois de que o acordo fose revelado por primeira vez en decembro de 2017.[13][14] O primeiro Pampa III, número de serie E-824, realizou o seu voo inaugural o 21 de setembro de 2018.[15]
Os dous primeiros avións Pampa III entregáronse á Forza Aérea Arxentina en febreiro de 2019.[16] O último dun total de 6 Pampa III entregouse o 27 de marzo de 2020.
O 3 de xullo de 2019 Guatemala asinou un contrato por valor de 28 millóns de dólares por dous adestradores Pampa III.[17] Isto converteu á Forza Aérea de Guatemala no primeiro cliente de exportación do Pampa III. Pero un día despois de realizarse a compra, o representante local de Transparencia Internacional acusou ao presidente Jimmy Morales de evitar a lexislación local sobre compras públicas.[18] Isto levou ao auditor xeral de Guatemala a cancelar a compra.[19] Segundo FAdeA, aínda están intentando desbloquear a compra e o goberno arxentino está a estudar emprender accións legais.[20]
LMAASA IA 63 Pampa NG
Colaboración de Lockheed Martin para producir Pampas actualizados.[21]

Especificacións (IA 63) editar

Características xerais editar

  • Tripulación: 2
  • Lonxitude: 10,93 m
  • Envergadura: 9,69 m
  • Altura: 4,29 m
  • Superficie alar: 15,63 m2
  • Perfil aerodinámico: Dornier DoA-7
  • Peso baleiro: 2 821 kg
  • Peso bruto: 3 500 kg
  • Peso máximo na engalaxe: 5 000 kg
  • Motor: 1 turboventilador Honeywell TFE731-2-2N de 15,57 kN de pulo

Rendemento editar

  • Velocidade máxima: 819 km/h a 7 000 m
  • Velocidade de cruceiro: 747 km/h a 4 000 m
  • Alcance: 1 500 km
  • Teito de servizo: 12 900 m
  • Velocidade de ascenso: 30,2 m/s

Armamento editar

  • Canóns:
    • 1x 30 mm Defa-Giat 554 con 145 cartuchos.
    • 4x 7,62 mm Colibri Pods
  • Soportes: 5 con capacidade para:
    • 400 kg en píos debaixo das ás interiores
    • 250 kg na liña central da fuselaxe e os píos das ás exteriores
  • Mísiles:
    • Vainas de foguetes LAU-32/51
    • Vainas de foguetes LAU-10
    • Vainas de foguetes ARM-657 Mamboretá
  • Bombas:
    • Mk81/ Mk82
    • CBLS 200 (bombas de práctica)

Notas editar

  1. Flores 1987, pp. 59-60
  2. Flores 1987, p.64
  3. Flores 1987, p.66
  4. Taylor 1999, p.1
  5. "Argentina to buy 40 more Pampas". Flight Global (en inglés). Consultado o 2024-04-06. 
  6. Lambert 1992, p. 2
  7. "Turboprop triumph". Flight Global (en inglés). Consultado o 2024-04-06. 
  8. "IA-63 Pampa Advanced Jet Trainer / Light Attack Aircraft". Airforce Technology (en inglés). Consultado o 2024-04-06. 
  9. Graña, Por Juan (2017-10-09). "El Gobierno destinó más de u$s180 millones a una fábrica aeronáutica que aún no construyó un solo avión". infobae (en castelán). Consultado o 2024-04-07. 
  10. "Numeros imaginarios y numeros reales, la teoria del IA-63 "Pampa"". web.archive.org. 2015-09-23. Arquivado dende o orixinal o 23 de setembro de 2015. Consultado o 2024-04-07. 
  11. "Fresh Air at FAdeA". Flight International. Vol. 191, no. 5581. 4 April 2017. p. 25
  12. Cicalesi, Juan Carlos (xullo de 2017). "Slow progress on IA-63 Pampa III". AirForces Monthly. No. 352. Key Publishing. p. 19
  13. "Argentine MoD, FAdeA reach deal for three Pampa IIIs". Jane's 360. 2018-02-28. Archived from the original on 28 de febreiro de 2018. Consultado o 2024-04-07. 
  14. UK, David Donald • Contributor-. "Pampa III Trainer Contract Approved". Aviation International News. Consultado o 2024-04-06. 
  15. "First series-production Pampa III makes maiden flight". Jane's 360. 2018-09-24. Archived from the original on 24 de setembro de 2018. Consultado o 2024-04-07. 
  16. "Argentine Air Force receives first two Pampa IIIs". Jane's 360. Archived from the original on 19 de febreiro de 2019. Consultado o 7 de abril de 2024. 
  17. "Guatemala buys 2 Pampa IIIs – Alert 5" (en inglés). 2019-07-06. Consultado o 2024-04-07. 
  18. "Guatemala suspendió la compra de los aviones Pampa III a la Argentina". LA NACION (en castelán). 2019-07-12. Consultado o 2024-04-07. 
  19. "Fadea insistirá en la venta antes de demandar a Guatemala". La Voz del Interior (en castelán). 2019-07-13. Consultado o 2024-04-07. 
  20. "El Gobierno presentará un reclamo ante Guatemala e intentará reflotar la venta de los Pampa III". www.ambito.com. Consultado o 2024-04-07. 
  21. Jackson, Paul, ed. (2000). Jane's all the World's Aircraft 2000–01 (91st ed.). Coulsdon, Surrey, United Kingdom: Jane's Information Group. pp. 1–2. ISBN 978-0710620118

Bibliografía editar

  • Flores, Jackson, (Jr). "The Pampa...A Tutor with a Teutonic Flavour". Air International, febreiro de 1987, Vol 32 No. 2. Bromley, UK:Fine Scroll. ISSN 0306-5634. pp. 59–66, 90.
  • Lambert, Mark (ed.) Jane's All The World's Aircraft 1992–93. Coulsdon, UK: Jane's Defence Data, 1992. ISBN 0-7106-0987-6.
  • Taylor, Michael J.H. Brassey's World Aircraft & Systems Directory 1999/2000. London:Brassey's, 1999. ISBN 1-85753-245-7.