Faustina Pignatelli
Faustina Pignatelli Carafa, princesa de Colubrano, nada en Nápoles o 9 de decembro de 1705 e finada na mesma cidade o 30 de decembro de 1785, foi unha científica italiana. Foi a segunda muller elixida para a Academia de Ciencias de Bologna (1732).
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 9 de decembro de 1705  Nápoles |
| Morte | 30 de decembro de 1769 (64 anos) Nápoles |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Matemáticas, álxebra e comunicación da ciencia |
| Lugar de traballo | Nápoles |
| Ocupación | física , matemática , científica |
| Membro de | |
| Lingua | Lingua italiana e lingua latina |
| Outro | |
| Título | Princesa |
| Fillos | Michele Carafa, 7.Principe di Colubrano (en)  |
| Pais | Michele Pignatelli, Duca di Tolve (en) e Faustina Caracciolo, dei Marchesi di Capriglia (en) |
Traxectoria editar
Foi educada por Nicola De Martino, xunto co seu irmán Peter, e foi fundamental na presentación das teorías de Isaac Newton en Nápoles. Tras casar co poeta Francesco Domenico Carafa en 1724, recibiu o principado de Colubrano como dote polo seu pai. Foi unha importante participante no debate científico en Italia e mantivo correspondencia coa Academia Francesa das Ciencias.
Faustina tiña unha sólida preparación matemática, o que lle permitiu elaborar unha posición orixinal sobre o problema das forzas vivas e entrar no debate cunha serie de reflexións epistemolóxicas. Isto valeulle a elección como membro de honra da Academia de Ciencias de Boloña en 1732; sendo a segunda muller, despois de Laura Bassi, en ser admitida nesa institución.
Publicou en 1734, como "'anonimae napolitane" na Nova Acta eruditorum de Leipzig, unha disertación titulada Problematic Mathematica.[1]
Francesco Maria Zanotti mencionouna como matemática agasallada na Academia de Ciencias en Bologna en 1745.
En 1751 Zanotti recolleu nun libro, Sobre a forza dos corpos que chaman vivos, escrito en forma de diálogo imaxinario entre científicos reais e vivos, o debate habido en 1750, con motivo da súa visita a Nápoles, con Pignatelli e os científicos vinculados a seu círculo, no que se puxo de manifesto ese círculo napolitano. á primacía da metafísica sobre a ciencia.[1]
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 "Pignatelli, Carafa Faustina, principessa di Colubrano — Scienza a due voci". scienzaa2voci.unibo.it. Arquivado dende o orixinal o 11 de marzo de 2012. Consultado o 2021-04-07.
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Pignatelli, Carafa Faustina, principessa di Colubrano Arquivado 11 de marzo de 2012 en Wayback Machine.
- A. Brigaglia, P. Nastasi (1984): "Bologna e il Regno delle due Sicilie: aspetti di un dialogo scientifico (1730-1760)", Giornale critico della filosofia italiana, LXIII, 2, 1984, pp. 145–178.