Ducado de Cádiz
O Ducado de Cádiz é un título nobiliario español concedido por primeira vez polos Reis Católicos a Rodrigo Ponce de León e Núñez, III conde de Arcos, II marqués de Cádiz, da casa dos Ponce de León.
| Ducado de Cádiz | |
|---|---|
| Primeira creación | |
 | |
| Primeiro titular | Rodrigo Ponce de León e Núñez |
| Concesión | Isabel I e Fernando V de Castela 1484 |
| Liñaxes | Casa de Ponce de León |
| Segunda creación | |
 | |
| Primeiro titular | Francisco de Asís de Borbón, infante de España |
| Concesión | Fernando VII de España 9 de maio de 1820 |
| Liñaxes | Casa de Borbón |
| Terceira creación | |
| |
| Primeiro titular | Afonso de Borbón e Dampierre |
| Concesión | Xoán de Borbón, conde de Barcelona 1972 |
| Liñaxes | Casa de Borbón |
O seu nome refíre á cidade andaluza de Cádiz.
Unha vez morto o primeiro duque, os Reis Católicos negociaron coa súa herdeira Francisca Ponce de León e Jiménez de la Fuente a abolición do marquesado e do ducado de Cádiz, reincorporando tras a súa morte a cidade e os títulos á Coroa de Castela,[1] dando ao seu fillo en compensación o condado de Casares e elevando o condado de Arcos a ducado de Arcos.
Durante séculos o título permaneceu en desuso, até o século XIX. Desde entón o título de duque de Cádiz ostentárono varios membros da familia do rei: Francisco de Asís Luis de Borbón, fillo primoxénito do infante de España Francisco de Paula de Borbón e, tras a súa morte o seu irmán (de igual nome) Francisco de Asís de Borbón, rei consorte, quen apenas utilizou este título en vida.
Así mesmo recibiu o ducado de Cádiz o infante de España Fernando María de Baviera e Borbón[2] e, por último, Afonso de Borbón e Dampierre, quen recibiu o título por iniciativa do avó da súa esposa Carmen Martínez-Bordiú e Franco o xefe do Estado, Francisco Franco Bahamonde.
Sobre esta última concesión, o periodista e político Antonio Fontán (que máis adiante sería presidente do Senado) explicou o seguinte:[3]
«Un enviado de Franco, persoa do Goberno e moi caracterizada, visitou a Xoán Carlos de parte do xeneral para que lle dixera ao seu pai, Xoán de Borbón, que o Caudillo quería que se lle concedese a Afonso un título da Casa Real con tratamento de Alteza. O príncipe falou co seu pai. E este foi o que elixiu o título de Cádiz».
Deste xeito, Afonso de Borbón recibiu o ducado de Cádiz. O 22 de novembro de 1972, Franco concedeulle por decreto a facultade de usalo en España. Tras a morte de Afonso, o título volveu reverter na Coroa unha vez máis.
Titulares editar
| Titular | Período | |
|---|---|---|
| Primeira creación por Isabel I e Fernando V de Castela | ||
| I | Rodrigo Ponce de León e Núñez | 1484-1492 |
| II | Francisca Ponce de León e Jiménez de la Fuente | 1492-1493 |
| Segunda creación por Fernando VII | ||
| I | Francisco de Asís de Borbón e Borbón-Dúas Sicilias | 1820-1821 |
| II | Francisco de Asís de Borbón e Borbón-Dúas Sicilias | 1822-1902 |
| III | Fernando María de Baviera e Borbón | |
| Terceira creación por Xoán de Borbón | ||
| I | Afonso de Borbón e Dampierre | 1972-1989 |
Galería editar
-
Rodrigo Ponce de León, I duque de Cádiz -
Francisco de Asís de Borbón, duque de Cádiz e rei consorte de España -
Fernando María de Baviera e Borbón, infante de España e duque de Cádiz
.jpg)
Notas editar
- ↑ Supresión del ducado de Cádiz. Diego Hurtado de Mendoza: Historia de la guerra de Granada Arquivado 22 de xullo de 2014 en Wayback Machine.
- ↑ Fernando de Baviera y Borbón, duque de Cádiz.Instituto Salazar y Castro: Tratado de genealogía, heráldica y derecho nobilario
- ↑ García-Mercadal y García-Loygorri, Fernando (1998): Los Títulos de la Casa Real: algunas precisiones jurídico-dinásticas. Real Academia Matritense de Heráldica y Genealogía. Páx. 26.