Desiderio
Desiderio de Lombardía, nado cara ao 710 en Brescia e finado cara ao 786 en Liexa, foi un duque longobardo de Tuscia, cualificado igualmente por veces como «duque de Istria», é o derradeiro rei dos longobardos de Italia (757 – 774).
  | |
| Nome orixinal | (la) Desiderius |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | c. 710 Brescia |
| Morte | c. 786 (Gregoriano) (75/76 anos) Liexa |
| Datos persoais | |
| Relixión | Catolicismo |
| Actividade | |
| Ocupación | monarca |
| Lingua | Lingua latina |
| Outro | |
| Título | Duke of Spoleto (en)  (758–759)Rei dos longobardos (756–774) |
| Cónxuxe | Ansa |
| Fillos | Anselperga, Desiderata (pt) , Adelchis, Liutberga da Lombardia (pt) , Adelperga da Lombardia (pt) , Gerberge de Lombardia (pt) |
| Pai | Ermenulph (?) (en) |
 | |
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. |
752-756.
Traxectoria editar
Aistolfo, rei dos longobardos, morreu sen fillos, Desiderio xuntou un axército e forzou a Ratchis, irmán de Aistolfo, a lle ceder os seus dereitos, 757. Logo atacou ao Papa Estevo II; pero foi rexeitado por Pipino o Breve. En 770, entregou a súa filla a Carlomagno esperando ter nese príncipe un aliado seguro; pero desde o ano seguinte, tivo que soportar o ver á súa filla repudiada, e en 773 os seus propios estados foron invadidos polo seu xenro, ao que chamara o Papa Adrián I, ameazado polos longobardos. Vencido polos francos de Carlomagno, cercado e preso en Pavia, capital longobarda, capitula en marzo de 774 antes de ser enviado ao mosteiro de Corbia (Picardía actual) ou de Liexa ata o fin dos seus días, se cadra sobre 786.
Xenealoxía editar
Desiderio de Lombardía, casa con Ansia (ou Ansa)
│ ├─ Gerberga │ casa en 768 con Carlomán I (cf. Carolinxios) │ ├─ «Desiderada»: repudiada por Carlomagno antes de 771 │ casa en 770 con Carlomagno (cf. Carolinxios) │ ├─ Adelchis († 788): expulsado de Italia por Carlomagno en 774 ou 775, refúxiase en Bizancio. │ |_ Liutberga da Lombardía. Casa con Tasilon III de Baviera (cf. Agilolfing)
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Jean-Charles Volkmann, Bien Connaître les généalogies des rois de France ISBN 2-87747-208-6.
- Michel Mourre, Le petit Mourre. Dictionnaire d'Histoire universelle ISBN 978-2-04-732194-2.
Outros artigos editar
| Reino longobardo | ||
|---|---|---|
Segue a: Ratchis |
Desiderio | Precede a: Conquista carolinxia |