Delta D
Foguete espacial dos Estados Unidos.
O Delta D foi un foguete espacial lixeiro dos estadounidense en servizo entre 1964 e 1965.[1][2]
| Delta D | |
|---|---|
 | |
| Función | Lanzador espacial lixeiro |
| país de orixe | Estados Unidos[1] |
| Tamaño | |
| altura | 32,0 m[1] |
| diámetro | 2,44 m[1] |
| masa | 63.966 kg[1] |
| Etapas | 3[1] |
| Carga LEO | |
| masa | 450 kg[1] |
| Carga GTO | |
| masa | 104 kg[1] |
| foguetes derivados | |
| Familia | Delta[1] |
| Lanzamento históricos | |
| Estado | Retirado en 1965[1][2] |
| Sitios | Centro Espacial de Cabo Cañaveral |
| Total de lanzamentos | 2 |
| exitosos | 2 |
| Voo inaugural | 19 de agosto de 1964[1][2] |
| Último voo | 6 de abril de 1965[1][2] |
| Acelerarores – Castor 1[1] | |
| altura | 5,92 m[1] |
| diámetro | 0,79 m[1] |
| masa baleiro | 535 kg[1] |
| masa cheo | 3852 kg[1] |
| impulsado por | 1 M33-20-4[1] |
| potencia máxima | 286,001 kN (no baleiro)[1] |
| Impulso específico | 232 s (a nivel do mar), 247 s (no baleiro)[1] |
| propelente | Propelente sólido[1] |
| Primeira etapa – Delta Thor TA[1] | |
| altura | 18,41 m[1] |
| diámetro | 2,44 m[1] |
| masa baleiro | 3175 kg[1] |
| masa cheo | 49.442 kg[1] |
| impulsado por | 1 MB-3-3[1] |
| potencia máxima | 866,710 kN (no baleiro)[1] |
| Impulso específico | 256 s (a nivel do mar), 290 s (no baleiro)[1] |
| propelente | Oxíxeno líquido e queroseno[1] |
| Segunda etapa – AJ10-118D[1] | |
| altura | 5,58 m[1] |
| diámetro | 0,84 m[1] |
| masa baleiro | 545 kg[1] |
| masa cheo | 2693 kg[1] |
| impulsado por | 1 AJ10-118D[1] |
| potencia máxima | 33,695 kN (no baleiro)[1] |
| Impulso específico | 278 s (no baleiro)[1] |
| propelente | Ácido nítrico e UDMH[1] |
| Terceira etapa – Altair 2[1] | |
| altura | 2,53 m[1] |
| diámetro | 0,64 m[1] |
| masa baleiro | 37 kg[1] |
| masa cheo | 275 kg[1] |
| impulsado por | 1 X-258[2] |
| potencia máxima | 22,241 kN (no baleiro)[1] |
| Impulso específico | 266 s (no baleiro)[1] |
| propelente | Propelente sólido[1] |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Características editar
O Delta D foi un foguete lixeiro da familia de foguetes Delta que foi usado dúas veces entre 1964 e 1965. Parecido ó Delta C, contaba cunha primeira e terceira etapas melloradas e usaba tres pequenos foguetes aceleradores de propelente sólido para axuda na engalaxe. Era capaz de situar 104 kg de carga en órbita baixa terrestre.[1][2]
Historial de lanzamentos editar
| Voo[1][2] | Data[1][2] | Rampla de lanzamento[1][2] | Carga[1][2] | Resultado[1][2] | Notas[1][2] |
|---|---|---|---|---|---|
| 417/D-25 | 19 de agosto de 1964 | Rampla LC-17A de Cabo Cañaveral | Syncom 3 | Éxito | Primeiro voo dun Delta D. |
| 426/D-30 | 6 de abril de 1965 | Rampla LC-17A de Cabo Cañaveral | Intelsat 1 | Éxito | Último voo dun Delta D. |
Notas editar
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 1,38 1,39 1,40 1,41 1,42 1,43 1,44 1,45 1,46 1,47 1,48 1,49 1,50 1,51 1,52 1,53 Mark Wade (2011). "Delta D" (en inglés). Consultado o 5 de xullo de 2012.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 Gunter Dirk Krebs (2011). Gunter's Space Page, ed. "Delta-D" (en inglés). Consultado o 5 de xullo de 2012.