Daniello Bartoli
Daniello Bartoli, nado en Ferrara o 12 de febreiro de 1608 e finado en Roma o 13 de xaneiro de 1685, foi un sacerdote xesuíta italiano.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 12 de febreiro de 1608 Ferrara |
| Morte | 13 de xaneiro de 1685 (76 anos) Roma |
Rector of the Pontifical Gregorian University (en)  | |
| | |
| Datos persoais | |
| Relixión | Catolicismo |
| Actividade | |
| Ocupación | historiador , escritor , Sacerdote católico de rito romano |
| Pseudónimo literario | Ferrante Longobardi |
| Lingua | Lingua italiana |
| Orde relixiosa | Compañía de Xesús |
| Obra | |
Obras destacables
| |
Traxectoria editar
Naceu en Ferrara e en 1623 entrou na Sociedade de Xesús en Roma, logo de se ordenar exerceu en Ferrara ata que en 1650 os seus superiores chamárono a Roma. Escribiu L'uomo di lettere difeso ed emendato (1645), contra dos perigos da lectura de novelas, e unha historia da súa orde en 6 volumes, Storia della Compagnia di Gesú (1650-1673), que é especialmente valiosa para coñecer o traballo dos xesuítas na India e o Xapón, en especial de Ignacio de Loyola, Francisco Xabier e Francisco Borgia.