Ciutat Vella de Barcelona

Ciutat Vella é o distrito número 1 da cidade de Barcelona, en Cataluña. Limita cos distritos de Sants-Montjuïc polo oeste, l'Eixample polo norte, Sant Martí ao leste, e o mar Mediterráneo polo sur. Ocupa un territorio de 449,4 hectáreas e tiña en 2009 unha poboación de 109.847 habitantes.

Modelo:Xeografía políticaCiutat Vella de Barcelona
Imaxe

Localización
Editar o valor em Wikidata Mapa
 41°22′51″N 2°10′23″L / 41.3808, 2.1731Coordenadas: 41°22′51″N 2°10′23″L / 41.3808, 2.1731
EstadoEspaña
Comunidade autónomaCataluña
Provinciaprovincia de Barcelona
Ámbito funcional territorialÁmbito metropolitano de Barcelona
ComarcaBarcelonès
ConcelloBarcelona Editar o valor em Wikidata
Contén a división administrativa
Poboación
Poboación109.672 (2021) Editar o valor em Wikidata (25.096,57 hab./km²)
Xeografía
Superficie4,37 km² Editar o valor em Wikidata
Comparte fronteira con
Bé amb protecció urbanística (en) Traducir
Q112670375 Traducir

Páxina webbcn.cat… Editar o valor em Wikidata

O distrito corresponde co centro histórico da cidade, por iso recibe o nome de Ciutat Vella (Cidade Vella). A extensión actual do distrito corresponde aproximadamente á comprendida dentro das murallas entre os séculos XIV e o XIX, excepto o barrio da Barceloneta.

Barrios editar

Barrio Extensión
(ha)
Poboación
(hab.)
Densidade
(hab./ha)
La Barceloneta 131,4 16.351 124,4
El Gòtic 84,2 21.045 250,0
El Raval 109,8 49.315 449,0
Sant Pere, Santa Caterina i la Ribera 111,4 23.136 207,6
436,9 109.847 251,4

Historia editar

A Barcelona actual é froito da anexión dos antigos municipios da chaira de Barcelona: Les Corts de Sarrià, Sarrià, Vallvidrera, Sant Gervasi de Cassoles, Santa Maria de Sants, Gràcia, Sant Andreu de Palomar, Sant Martí de Provençals e Horta. O antigo municipio de Barcelona ocupaba o que hoxe é a Ciutat Vella e o Eixample, como este último non tiña núcleo de poboación, a Barcelona vella atópase no que actualmente é o distrito de Ciutat Vella, pechada desde a primeira muralla romana ata a última, que databa do século XIV e que foi demolida en 1854.

A historia do distrito comeza coa fundación de Barcelona no Monte Tàber. Os primeiros romanos escollerían un pequeno montículo entre dous arroios, Collserola (hoxe en día La Rambla) e o de Jonqueres (hoxe en día a Via Laietana). Naquel lugar fúndase a Colonia Iulia Augusta Paterna Fauentia Barcino, ou, simplemente, Barcino, substituíndo un antigo establecemento romano en Montjuïc, que se cre que podería estar onde hoxe atopamos o barrio de La Marina de Port, e que abandonarían por mor das crecidas do Llobregat, que impedían a utilización do porto.

Ata o século XII a Barcelona antiga vivía encerrada no perímetro da muralla romana do século IV, que foi restaurada en parte polos primeiros condes de Barcelona. Non será ata o fin do século XII ata que a cidade experimente un crecemento, aumentado aínda máis durante o seguinte século, para protexer os barrios que se formaron en torno aos camiños de entrada da cidade, en extramuros, e que a conectaban coas vilas próximas. Algunhas destas foron a Bòria, Sant Pere de les Puel·les e Vilanova de Mar. Esta última creceu ao redor da igrexa de Santa Maria de les Arenes, hoxe máis coñecida como Santa Maria del Mar. Ao norte tamén atopamos outra vila nova ao redor da colexiata de Santa Anna, onde hoxe está La Rambla.

Lugares de interese editar

 
Basílica da Mercè desde a rúa Carabassa

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar