Celestina
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde maio de 2017.) |
A celestina (do latín caelestis que significa celeste, en alusión a súa cor) é un mineral da clase dos sulfatos cuxa fórmula química é SrSO4 (contén un 56% de SrO e un 44% de SO3).
| Celestina | |
|---|---|
 Drusa de celestina | |
| Fórmula química | SrSO4 |
| Clase | Sulfatos |
| Sistema cristalino | Rómbico |
| Cor | Celeste, branca e gris |
| Brillo | Vítreo |
| Dureza | 3-3,5 |
| Fractura | Irregular |
| Exfoliación | Perfecta |
| Raia | Branca |
| Densidade | 3,95-3,97 g/cm3 |
Aspecto editar
A celestina preséntase a miúdo en forma de cristais tabulares ou tamén de forma acicular. Moitos exemplares presentan unha cor azul clara moi característica.
-
Cristal de celestina -
Xeoda de celestina -
Xofre e Celestina
Lugares onde se atopa editar
Atópase con frecuencia en rochas calcarias e areniscas, revestindo cavidades en forma de xeodas ou en filóns hidrotermais en forma de drusas asociada en ocasións con pirita, calcita ou barita
É un mineral moi estendido en España, sendo fácil atopalo en case que tódalas rexións da península.
Usos da celestina editar
A celestina é unha fonte importante da que obter nitrato de estroncio, que logo é usado para a fabricación de fogos artificiais na industria pirotécnica.
Úsase tamén na industria da enerxía nuclear.
Propiedades editar
A celestina é un mineral que presenta unha temperatura de fusión moi baixa.
Outros sulfatos editar
A anhidrita e o xeso son outros minerais importantes da clase dos sulfatos.