Cefotaxima
Cefotaxima é un antibiótico beta-lactámico pertencente á terceira xeración de cefalosporinas. En España foi comercializada baixo o nome de Claforan.
| Cefotaxima | |
|---|---|
 | |
| Identificadores | |
 Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico. |
Espectro de acción editar
Cefotaxima posúe un amplo espectro de actividade, que abrangue bacterias grampositivas (Staphylococcus e Streptococcus), gramnegativas (Escherichia coli, Citrobacter, Klebsiella, Enterobacter aerogenes, Serratia marcescens, Proteus, Haemophilus influenzae, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Moraxella catarrhalis). Tamén presenta actividade fronte anaerobios (Bacteroides, Peptococcus, Peptostreptococcus, Fusobacterium).
Resistencia editar
Cefotaxima adoita ser resistente á hidrólise por beta-lactamases de tipo I, II, III, IV e V. Adoita ser resistente ás penicilinasas producidas por Staphylococcus aureus. Porén, as beta-lactamases producidas por Bacteroides fragilis, Proteus vulgaris, Citrobacter, Enterobacter, Pseudomonas e Serratia poden inactivar a cefotaxima. Do mesmo xeito, as beta-lactamases de expectro estendido (BLEE) producidas por outras enterobacterias poden degradar a cefotaxima[1].
Indicacións clínicas editar
En España, a Agencia Española de Medicamentos y Productos Sanitarios aprobou as seguintes indicacións:
- Infeccións da área otorrino-laringolóxica.
- Infección respiratoria.
- Infección urinaria.
- Gonorrea
- Sepse
- Endocardite
- Infección do sistema nervioso central
- Infección de pel e partes brandas
- Infeccións osteoarticulares.
- Infección abdominal: peritonite, infeccións da árbore biliar.
Dosificación editar
Soamente existe formulación inxectable (intramuscular ou intravenosa). A dose oscila entre 1 ou 2 gramos cada 6 u 8 horas. Debe ser reducida en insuficiencia renal e en poboación pediátrica[2].
Embarazo e lactación editar
Cefotaxima pertence á categoría B da FDA. Secrétase en pequenas cantidades no leite materno, polo que se recomenda precaución no seu emprego[3].
Interaccións medicamentosas editar
Incompatible na mesma solución con aminoglicósidos, metronidazol e bicarbonato de sodio. Pode interferir na medición de niveis de teofilina2.
Notas editar
- ↑ "Ficha técnica de "cefotaxima" da AEMPS" (PDF) (en Castelán). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 17 de setembro de 2018. Consultado o 16 setembro 2018.
- ↑ Josep Mensa Pueyo (2015). Guía de terapéutica antimicrobiana (en castelán). ISBN 9788488825155.
- ↑ "Ficha técnica de "cefotaxima" da FDA" (PDF) (en inglés). Consultado o 16 setembro 2018.