A candela (símbolo cd) é a unidade básica do SI de intensidade luminosa nunha dirección dada, dunha fonte que emite unha radiación monocromática, de frecuencia 540×1012 hertzs e da cal a intensidade radiada nesa dirección é de 1/683 vatios por estereorradián.

Esta cantidade é equivalente á que en 1948, na conferencia xeral de pesos e medidas, se definiu como unha sesaxésima parte da luz emitida por un centímetro cadrado de platino puro en estado sólido á temperatura do seu punto de fusión (2046 K).