O CD21 (cluster de diferenciación 21) ou receptor do compoñente do complemento (3d/virus de Epstein Barr) 2 ou CR2 é unha proteína da superficie celular de certas células inmunes (fundamentalmente) que se une a certos compoñentes do sistema do complemento. Este receptor únese ao iC3b (derivado inactivo do C3b), C3dg, ou C3d do complemento.[1] As células B teñen receptores CR2 nas súas superficies, o que permite que o sistema de complemento xogue un papel na activación e maduración das células B.[2]

Modelo do CD21 ou CR2 (baseado no PDB 1ghq).

Pode encontrarse en linfocitos B maduros, linfocitos T, células do epitelio farínxeo, astrocitos e células dendríticas foliculares do bazo.[3]

Interaccións editar

O CR2 nas células B maduras forma un complexo con outras dúas proteínas de membrana, o CD19 e o CD81(=TAPA-1). O complexo CR2-CD19-CD81 chámase a miúdo complexo correceptor de células B,[4] porque o CR2 se une a antíxenos por medio do C3d (ou iC3b ou C3dg) unidos cando a IgM de membrana se une ao antíxeno. Isto dá lugar a que a célula B desenvolvan unha resposta moi ampliada ao antíxeno.[1]

O receptor do complemento 2 interacciona con CD19.[5][6]

O virus de Epstein-Barr (EBV) únese ás células B no CR2 durante a infección destas células. Yefenof et al. (1976) encontraron un completo solapamento dos receptores do EBV e os receptores do compoñente do complemento 3 (C3) en células B humanas.[2][7][8]

Inmunohistoquímica editar

Aínda que o CR2 está presente en todas as células B maduras e células dendríticas foliculares (FDCs), este só se fai aparente cando se realiza a inmunohistoquímica en preparacións obtidas por criosección. En mostras de tecidos convencionais embebidas en parafina, soamente as células dendríticas foliculares reteñen o patrón de tinguidura. Como resultado, o CR2, chamado máis comunmente CD21 no contexto de inmunohistoquímica, pode usarse para demostrar a presenza da rede de células dendríticas foliculares en tecidos linfoides.

Esta característica pode ser útil no exame de tecidos nos que o centro xerminal normal foi borrado por procesos de doenzas, como a infección do VIH. O patrón da rede de células dendríticas foliculares pode tamén ser alterado nalgunhas condicións neoplásticas, como os linfomas MALT de células B, linfomas de células do manto, e algúns linfomas de células T. A enfermidade de Castleman está tipificada pola presenza de células dendríticas foliculares, e esta e os tumores de células dendríticas foliculares malignos poden, por tanto, ser demostrados usando anticorpos CR2/CD21.[9]

Notas editar

  1. 1,0 1,1 Frank K, Atkinson JP (2001). "Complement system." In Austen KF, Frank K, Atkinson JP, Cantor H. eds. Samter's Immunologic Diseases, 6th ed. Vol. 1, p. 281-298, Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins, ISBN 0-7817-2120-2.
  2. 2,0 2,1 "Entrez Gene: CR2 complement component (3d/Epstein Barr virus) receptor 2". 
  3. UniProt CR2 HUMAN
  4. Abbas AK, Lichtman AH (2003). Cellular and Molecular Immunology, 5th ed. Philadelphia: Saunders, ISBN 0-7216-0008-5
  5. Bradbury, L E; Kansas G S, Levy S, Evans R L, Tedder T F (1992). "The CD19/CD21 signal transducing complex of human B lymphocytes includes the target of antiproliferative antibody-1 and Leu-13 molecules". J. Immunol. (UNITED STATES) 149 (9): 2841–50. ISSN 0022-1767. PMID 1383329. 
  6. Horváth, G; Serru V, Clay D, Billard M, Boucheix C, Rubinstein E (1998). "CD19 is linked to the integrin-associated tetraspans CD9, CD81, and CD82". J. Biol. Chem. (UNITED STATES) 273 (46): 30537–43. ISSN 0021-9258. PMID 9804823. doi:10.1074/jbc.273.46.30537. 
  7. Yefenof E, Klein G, Jondal M, Oldstone MB (1976). "Surface markers on human B and T-lymphocytes. IX. Two-color immunofluorescence studies on the association between ebv receptors and complement receptors on the surface of lymphoid cell lines". Int. J. Cancer 17 (6): 693–700. PMID 181330. doi:10.1002/ijc.2910170602. 
  8. OMIM COMPLEMENT COMPONENT RECEPTOR 2; CR2
  9. Leong, Anthony S-Y; Cooper, Kumarason; Leong, F Joel W-M (2003). Manual of Diagnostic Cytology (2 ed.). Greenwich Medical Media, Ltd. pp. 93–94. ISBN 1-84110-100-1. 

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Ligazóns externas editar

  • MeshName - Complement+Receptors+2 [1]