Bieito XIII, antipapa
Este artigo contén varias ligazóns externas e/ou bibliografía ao fin da páxina, mais poucas ou ningunha referencia no corpo do texto. Por favor, mellora o artigo introducindo notas ao pé, citando as fontes. Podes ver exemplos de como se fai nestes artigos. |
Pedro Martínez de Luna, nado en Illueca (actual provincia de Zaragoza) en 1328 e finado en Peñíscola (actual provincia de Castelló en 1423, máis coñecido co alcume de Papa Luna, foi papa na obediencia de Avignon co nome de Bieito XIII, e cardeal desde decembro de 1375. Actualmente está considerado como antipapa.
  | |
| Nome orixinal | (la) Benedictus XIII |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | (es) Pedro Martínez de Luna y Pérez de Gotor 25 de novembro de 1328 Papa Luna palace (Reino de Aragón) |
| Morte | 23 de maio de 1423 (94 anos) Castelo de Peníscola (Reino de Valencia) |
| Bispo | |
| 11 de outubro de 1394 – | |
 Antipapa Papado de Avinhão (pt)  | |
| 28 de setembro de 1394 – 23 de maio de 1423 ← Clemente VII – Clemente VIII, Bieito XIV Garnier → | |
 Cardeal-diácono (pt) Santa Maria em Cosmedin (pt) | |
| 20 de decembro de 1375 – (excomuñón) Nomeado por: Gregorio XI | |
| Cardeal | |
| 20 de decembro de 1375 – | |
| Datos persoais | |
| Outros nomes | Papa Luna |
| País de nacionalidade | Reino de Aragón |
| Relixión | Igrexa católica |
| Educación | Universidade de Montpellier |
| Actividade | |
| Ocupación | bispo católico latino (1394–), Sacerdote católico de rito romano (1394–), profesor universitario |
| Lingua | Aragonés medieval, lingua latina e lingua francesa |
| Consagración | John IV of Neufchatel (en) |
| Participou en | |
| 1415 | conference of Perpignan (1415) (en) |
| 5 de novembro de 1414 | Concílio de Constança (pt) |
| 15 de novembro de 1408 | Council of Perpignan (en) |
| 26 de setembro de 1394 | Conclave de 1394 (pt) |
| 7 de abril de 1378 | Conclave de 1378 (pt) |
| Familia | |
| Familia | House of Luna (en) |
| Pais | Juan Martinez de Luna, Senor Illueca (en) e Maria Teresa Pérez de Gotor y Zapata (en) |
| Irmáns | Juan Martinez de Luna, Señor de Illueca (en) |
| Cronoloxía | |
| 5 de novembro de 1414-22 de abril de 1418 | Concílio de Constança (pt) |
| 26 de setembro de 1394-28 de setembro de 1394 | Conclave de 1394 (pt) |
| 1378-1417 | Cisma de Occidente
|
.svg) | |
 | |
Traxectoria editar
Nado no reino de Aragón, era membro da familia Luna, unha das principais familias aragonesas, emparentada con arcebispos e reis. Dedicouse á igrexa, como era tradición cos segundos fillos da casa de Luna. Estudou leis na Universidade de Montpellier, onde máis tarde foi profesor de dereito canónico.
Foi nomeado cardeal polo papa Gregorio XI nos turbulentos anos da sede de Aviñón. Acompañou ó pontífice cando, a instancias de Santa Catarina de Siena, este foi a Roma. O papa Gregorio XI faleceu durante os preparativos para o seu regreso a Aviñón, fuxindo dos conflitos e revoltas en Roma.
Obrigados polo pobo romano, que irrompeu no conclave tirando unha porta e que ameazou con decapitalos, a maioría dos cardeais votaron ó futuro Urbano VI. Trala chegada dos restantes cardeais que non puideran acudir a Roma a tempo, consultouse a Pedro de Luna sobre a lexitimidade do conclave, e cos datos achegados canonicamente entendeuse que non fora legal, xa que se votara por medo, non por convicción. Elixiuse entón a Clemente VII, que volveu a Aviñón. Pedro de Luna foi legado deste pontífice durante 16 anos.
Á morte de Clemente VII en 1394, Pedro foi elixido pontífice por 20 dos 21 votos, e tomou o nome de Bieito XIII. Francia opúxose a este papa que non era tan influenciable e que ademais era súbdito da Coroa de Aragón. Foi premido para que renunciase, ó que se negou alegando un dano irreparable á igrexa. Curiosamente, esta actitude súa foi a que a historia recordaría, xurdindo o dito popular castelán de Siguió en sus trece. Aínda que nun momento dado houbo tres papas simultaneamente (Xoán XXII, Gregorio XII e el), Bieito sempre aduciu que o seu papado era o válido dado que el era o único papa que fora elixido cardeal antes do Cisma de Occidente, e polo tanto o único realmente lexítimo. Pero finalmente, as teses conciliaristas, que defendían que o concilio era superior ó papa, triunfaron e foi deposto no concilio de Constanza xunto cos papas de Aviñón e Roma, deixando a Martiño V como pontífice único en Roma. Martín V enviou a España a un legado coa misión de envelenar a Pedro Luna, pero non tivo éxito. Pedro Martínez de Luna morreu en 1423 en Peñíscola, a onde mudara a sede papal, no antigo castelo da Orde do Temple.
Trala súa morte os seus cardeais elixiron o seu sucesor, Gil Sánchez Muñoz, que tomou o nome de Clemente VIII, último papa da obediencia de Aviñón, no Salón do Conclave do castelo de Peñíscola, lugar onde residiu ata a súa abdicación en Martiño V. Esta tivo lugar en San Mateo, no Maestrazgo castellonense, o 26 de xullo de 1429, principalmente debido ás presións políticas de Afonso V de Aragón, inmerso na conquista do reino de Nápoles. Con esta abdicación deuse o Cisma por finalizado.
Bieito foi seguido tamén por Bernard Garnier, o antipapa Bieito XIV, que actuou como papa en segredo. Unha carta do conde de Armagnac a Xoana de Arco revela que o arquidecano de Rodez coñecía o paradeiro de Bieito XIV e que o aceptaba como papa. Dous novelistas, Jean Raspail e Gerard Bavoux, imaxinan que a liña sucesora continuou. Algúns incluso cren que hoxe existe un papa desta sucesión co título de Bieito XL.[1]
Notas editar
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Bieito XIII, antipapa  |
Bibliografía editar
- Chronica actitatorum temporibus Benedicti XIII (Martín de Alpartil, 1441)
- La Casa de Luna (1276-1348): factor político y lazos de sangre en la ascensión de un linaje aragonés (Francisco de Moxó y de Montoliú, 1990)
- El Papa Luna: un imposible empeño: estudio político-económico (Francisco de Moxó y de Montoliú, 1986)
- Miscellanea de Luna (Francisco de Moxó y de Montoliú, 2005)
- Benedicto XIII, el último Papa de Aviñón (Francisco de Moxó y de Montoliú, 1994)