Bernardo de Toledo
Bernardo de Toledo, tamén coñecido como Bernardo de Sedirac, nado en Agen e finado en Toledo en 1125, foi un monxe cluniacense que serviu nos mosteiros de Auch e Cluny.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1040 ↔ 1045  La Sauvetat, Francia |
| Morte | abril de 1128 (87/88 anos) Toledo |
 Arcebispo de Toledo | |
| 15 de outubro de 1088 – ← Pascual de Toledo (en)  – Raimundo de Sauvetat → | |
| Abade | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Francia |
| Relixión | Igrexa católica |
| Actividade | |
| Ocupación | sacerdote católico |
| Lingua | Lingua francesa |
| Orde relixiosa | Orde de San Bieito |
| Consagración | Urbano II |
No ano 1080 Hugo de Cluny enviouno á Península Ibérica como abade do mosteiro real de Sahagún. Tras a conquista de Toledo foi nomeado (1086) o seu arcebispo e conseguiu do papa Urbano II no 1088 a conversión da sé metropolitana de Toledo en primada de España e no 1093 foi nomeado legado papal para Hispania. O arcebispo Xelmírez e el estiveron en permanente enfrontamento.