Baltasar Garzón

xurista español

Baltasar Garzón Real, nado en Torres (Xaén) o 26 de outubro de 1955, é un xuíz español. Foi xuíz dende 1981[1] e maxistrado do Xulgado Central de Instrución n.º 5 da Audiencia Nacional dende 1988 até 2012 (agás dende maio de 1993 até maio de 1994),[2][3] tivo ó seu cargo a investigación dalgúns dos delitos de maior relevancia que se produciron en España durante aquela época: crimes contra a humanidade, terrorismo, terrorismo de Estado, narcotráfico, corrupción política e delincuencia económica.

Infotaula de personaBaltasar Garzón

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento26 de outubro de 1955 (68 anos)
Torres (Xaén) Andalucía Andalucía
Deputado no Congreso dos Deputados
18 de xuño de 1993 – 9 de maio de 1994 – Rafael María García-Rico Fernández →

Circunscrición electoral: Circunscrición electoral de Madrid

Electo en: Q77868626 Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Sevilla Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoJustice and judicial activities (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Lugar de traballo Madrid Editar o valor em Wikidata
OcupaciónXuíz
EmpregadorJulian Assange (2012–) Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Familia
CónxuxeMaría del Rosario Molina Serrano
FillosMaría Garzón Molina (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Premios

IMDB: nm1363507 Editar o valor em Wikidata

Presentouse como candidato independente a deputado nas listas do PSOE en 1993[4] e, ó constituírse o executivo, foi nomeado delegado do Goberno no Plan Nacional sobre Drogas, con rango de secretario de Estado.[5][6] En maio de 1994 abandonou ámbolos dous cargos.[7]

O 22 de febreiro de 2012 foi expulsado da carreira xudicial[8] logo de ser condenado polo Tribunal Supremo a once anos de inhabilitación por un delito de prevaricación cometido durante a instrución do caso Gürtel.[9] Dende entón, exerceu, entre outros cargos, o de asesor do Tribunal Penal Internacional da Haia ou o de director da defensa xurídica do fundador de Wikileaks, Julian Assange.[10] O 29 de novembro de 2012 recibiu de mans da presidenta da Arxentina, Cristina Fernández de Kirchner, o seu documento de identidade de residente estranxeiro na Arxentina.[11][12] Alí foi coordinador de asesoramento internacional na secretaría de Dereitos Humanos do Ministerio de Xustiza, até que renunciou ó posto en xaneiro de 2016, logo do fin do mandato de Kirchner. En Colombia, asesorou á Fiscalía Xeral. En Ecuador foi designado coordinador da Veeduría Internacional á Reforma da Xustiza, cuxo informe final foi presentado o 13 de decembro de 2012.[13]

Notas editar

  1. "Real Orden de 15 de enero de 1981 por la que se nombran Jueces de Primera Instancia e Instrucción a los alumnos de la Escuela Judicial que integran la 27 promoción." (PDF). Boletín Oficial del Estado (16): 1196. 19 de xaneiro de 1981. Consultado o 19 de decembro de 2014. 
  2. "Real Decreto 627/1993, de 2 de mayo, por el que se declara en la situación administrativa de excedencia voluntaria en la Carrera Judicial al Magistrado don Baltasar Garzón Real" (PDF). Boletín Oficial del Estado (105): 13192. 3 de maio de 1993. Consultado o 22 de maio de 2015. 
  3. "Garzón Real, Baltasar. Diputado por Madrid de la V legislatura (1993-1996)". Congreso de los Diputados. Arquivado dende o orixinal o 24 de setembro de 2015. Consultado o 22 de maio de 2015. 
  4. "El juez Baltasar Garzón será «número dos» del PSOE por Madrid y candidato a un alto cargo". El País. 28 de abril de 1993. Consultado o 19 de decembro de 2014. 
  5. EFE (13 de agosto de 2007). Yahoo! Noticias, ed. "Baltasar Garzón. Biografía". Arquivado dende o orixinal o 09 de abril de 2010. Consultado o 16 de abril de 2010. 
  6. "Real Decreto 1341/1993, de 30 de julio, por el que se nombra Delegado del Gobierno para el Plan Nacional sobre Drogas a don Baltasar Garzón Real, con rango de Secretario de Estado" (pdf). Boletín Oficial del Estado (182): 23480. 31 de xullo de 1993. Consultado o 19 de decembro de 2014. 
  7. "Real Decreto 997/1994, de 13 de mayo, por el que se dispone el cese como Delegado del Gobierno para el Plan Nacional sobre Drogas de don Baltasar Garzón Real" (pdf). Boletín Oficial del Estado (116): 14952. 16 de maio de 1994. Consultado o 19 de decembro de 2014. 
  8. José Yoldi (23 de febreiro de 2012). "El Poder Judicial ratifica la expulsión de Garzón como juez". elpais.com. Consultado o 7 de marzo de 2014. 
  9. «Garzón condenado» a 11 años de inhabilitación por prevaricación en las escuchas de Gürtel. RTVE.es
  10. "Garzón defenderá al fundador de Wikileaks, Julian Assange". elpais.com. 25 de xullo de 2012. Consultado o 7 de marzo de 2014. 
  11. Perfil.com (30 de novembro de 2012). Perfil.com, ed. "Baltasar Garzón ya tiene residencia en Argentina". Arquivado dende o orixinal o 02 de outubro de 2013. Consultado o 2 de marzo de 2013. 
  12. Alejandro Rebossio (1 de decembro de 2012). "Garzón recibe el DNI argentino". elpais.com. Consultado o 7 de marzo de 2014. 
  13. "Informe final de la Veeduría Internacional a la Reforma de la Justicia en Ecuador" (PDF). decembro de 2012. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 04 de marzo de 2016. Consultado o 30 de decembro de 2014. 

Véxase tamén editar

Outros artigos editar