Asturias de Santillana
Asturias de Santillana é unha comarca histórica cuxo territorio estaba situado entre as actuais comunidades autónomas de Cantabria e Asturias. Abarcaría aproximadamente un territorio situado entre Santander e o concello de Llanes. Coñecida tamén como meiriñado e documentada desde o século XIII. Comprende a parte occidental de Cantabria (salvo Liébana que se constituía noutra comarca) incluíndo o val do río Saja e o do río Nansa. Os seus límites ían desde o concello de Llanes, ata o de El Astillero (na Baía de Santander), que dá paso ao meiriñado de Trasmiera. Polo sur chegaba ata a cordilleira Cantábrica. Todos os vales desta comarca son perpendiculares á costa.
O meiriño era o representante do rei e neste meiriñado vivía en Santillana del Mar (Cantabria), que é a capital de devandito territorio desde 1209. Para a súa vivenda foi construída unha torre gótica apartada do centro urbano orixinal, creando así un novo centro da vila, de carácter civil, ao redor da torre do meiriño. A finais do século XIV o gobernador pasa de ser un meiriño a ser substituído pola figura dun corrixidor.
No litoral do meiriñado atópanse as localidades de Santillana del Mar, Comillas e San Vicente de la Barquera. Cara ao oeste atópanse os vales do Saja e do Nansa.
Durante a Baixa Idade Media e o Antigo Réxime, as Asturias de Santillana estiveron dominadas por dúas grandes liñaxes nobiliarias: o dos Mendoza-de la Vega, Duques do Infantado, Marqueses de Santillana e o dos Manrique de Lara, Marqueses de Aguilar de Campoo, Condes de Castañeda.
Xunto ás de Santillana, existían tamén as Asturias de Oviedo con capital en Oviedo.