Ara (constelación)

O Altar,[1] que nalgún tempo considerouse coma parte do Centauro é agora unha constelación independente. Localizada entre Centaurus e Lupus. Non contén estrelas brillantes, sendo Beta Arae a máis destacada con magnitude 2,8. Recentemente[cando?] descubriuse un burato negro dunhas catro veces a masa do Sol, e do tamaño dunha gran cidade.[Cómpre referencia]

Ara
Ara
Nome latino Ara
Abreviatura Ara
Xenitivo Arae
Simboloxía O Altar
Ascensión recta 17.39 h
Declinación −53.58°
Área 237 graos cadrados

Rango 63º

Número de estrelas

(magnitude < 3)

1
Estrela máis brillante β Ara

(magnitude ap. 2.9)

Choiva de meteoros

Ningunha

Constelacións

lindeiras

Visible en latitudes entre +25° e −90°

Mellor visibilidade ás 21:00 (9 p.m.) durante o mes de xullo

Estrelas principais editar

Obxectos notables do espazo profundo editar

Mitoloxía editar

Na mitoloxía grega, dise que os Cyclopes construíron orixinalmente o altar coma lugar para os sacrificios ós deuses do Olimpo. O altar, usualmente representado boca abaixo, mais algunhas veces represéntase cara a arriba con fume indo cara a Vía Láctea, tamén era visto coma o altar de Lycaon. Lycaon sacrificaba a un neno (nalgunha lenda era Arcas) a Zeus no altar do monte Lycaeus, e immediatamente despois do sacrificio transformábase en lobo, probablemente isto é a base do mito da constelación Lupus.

Noutras lendas gregas, Ara era identificado co altar do deus do viño, Dionysus.

 
Imaxe da constelación do Altar (Ara).

Ara tamén foi coñecida polo seu nome en Latín coma Ara Centauri, algo parecido o altar (ou estandarte) de Centauro.

Notas editar

  1. Cambados Márquez, Xoaquín Evaristo. "Algunhas notas referentes ó nome galego estándar das constelacións" (PDF). Consultado o 12 de outubro de 2016. 

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar