O antropocentrismo é a doutrina que sitúa o ser humano como medida de todas as cousas; así a natureza humana, a súa condición e o seu benestar, é dicir, as súas peculiaridades en relación a outros seres vivos, serían os únicos principios de xuízo segundo os que deben avaliarse os demais seres e en xeral a organización do mundo no seu conxunto.[1]

A árbore da vida de Haeckel, que coloca o ser humano como centro de todas as cousas.

Notas editar

  1. Steiner, Gary. 2010. Anthropocentrism and its discontents: The moral status of animals in the history of western philosophy. Pittsburgh: University of Pittsburgh Press.