Anne Sullivan
Johanna Mansfield Sullivan Macy, nada en Feeding Hills (Massachusetts) o 14 de abril de 1866 e finada en Forest Hills, Nova York, o 20 de outubro de 1936, coñecida como Anne Sullivan, foi unha mestra estadounidense, célebre por ser a instrutora e acompañante de Helen Keller.[1]
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (en) Ann Sullivan Macy 4 de abril de 1866 Feeding Hills, Estados Unidos de América (en)  |
| Morte | 20 de outubro de 1936 (70 anos) Forest Hills, Estados Unidos de América (pt) |
| Lugar de sepultura | Catedral Nacional de Washington (pt) |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Estados Unidos de América |
| Educación | Perkins School for the Blind (en) |
| Actividade | |
| Ocupación | mestra |
| Alumnos | Helen Keller |
| Lingua | Lingua inglesa |
| Participou en | |
| 5 de abril de 1913 | 1913 New York City Flower Show (en) |
Premios | |
  | |
Aos cinco anos, Sullivan contraeu tracoma, enfermidade da vista, que a deixou semicega e sen habilidades para ler ou escribir.[2] Recibiu educación como estudante na Escola Perkins para cegos, onde se graduou, e converteuse en mestra de Keller aos vinte anos.[2]
Traxectoria editar
Anne Sullivan naceu nunha familia pobre en Feeding Hills, no estado de Massachusetts. Segundo o seu certificado de bautismo, o seu nome era Johanna Mansfield Sullivan, mais chamárona Anne ou Annie dende o seu nacemento.[3] Os seus pais eran Thomas Sullivan e Alice Cloesy, que chegaran aos Estados Unidos dende Irlanda, como consecuencia da gran fame irlandesa.[2] Sullivan tivo dous irmáns máis novos, Mary e Jimmie. Anne Sullivan contraeu aos cinco anos unha doenza chamada tracoma,[4] que deteriorou progresivamente a súa vista.[2]
A nai de Sullivan padecía de tuberculose e faleceu cando Anne tiña oito anos.[4] O seu pai abandonou os nenos dous anos despois por medo a non ser quen de crialos el só.[2] Anne e o seu irmán máis novo, James (Jimmie), foron enviados ao sobrepoboado hospicio de Tewksbury, Massachusetts e a súa irmán Mary marchou cunha tía. Jimmie tiña un problema na cadeira e morreu de tuberculose catro meses despois da súa chegada. Anne permaneceu no hospicio trala morte de Jimmie e someteuse a dúas operacións na vista sen éxito.
Despois dun tempo, os parentes non podían continuar co coidado dos nenos, e Anne non podía atender o seu pai porque era incapaz de escribir, ler ou coser, así que os enviou a un hospicio para nenos pobres do condado en Tewksbury. Alí faleceu Jimmie logo de dous ou tres meses afectado por unha tuberculose de cadeira.[5]
Anne comezou a estudar na escola Perkins para cegos o 7 de outubro de 1880.[2] Alí conectou con varios profesores e fixo progresos na súa aprendizaxe.[2] Mentres estaba alí, fíxose amiga de Laura Bridgman, graduada de Perkins e primeira persoa xorda e cega educada alí. Dela aprendeu o alfabeto manual. Nesta época tamén tivo varias operacións que melloraron significativamente a súa visión.[3] En xuño de 1886 graduouse con honores aos vinte anos.
Helen Keller editar
O verán seguinte da graduación de Sullivan, o director da escola Perkins, Michael Anagnos, recibiu un aviso de Arthur Keller, que buscaba unha mestra para a súa filla cega e xorda de sete anos Helen.[2] Anagnos inmediatamente recomendou a Sullivan para o posto, e comezou a traballar o 3 de marzo de 1887 na casa dos Keller en Tuscumbia, Alabama.[2] Grazas a Sullivan, Helen puido comezar a entender a súa contorna. Sullivan facía que Helen tocase as cousas e entón deletreaba o que era o obxecto na man de Helen. Así, Helen aprendeu a ler. Para que aprendese a ler, Sullivan conseguiulle un taboleiro especialmente deseñado, con canais de modo que un lapis puidese formar letras. Para ensinarlle a falar, Sullivan puña a man de Helen na súa gorxa para que puidese sentir as vibracións creadas ao pasaren os son pola gorxa. Sullivan facía que Helen tratase de formar esas mesmas vibracións.
O seu discurso, non obstante, continuaba a ser confuso. Non foi ata anos despois que coa axuda da técnica dun profesor de voz e o apoio de Sullivan, Helen puido finalmente falar claramente. Keller foi á Universidade Radcliffe, graduándose con honores e publicou o seu primeiro libro en 1902, The Story of My Life.
Sullivan e Keller viaxaron a Hollywood para filmar un filme baseado nas súas vidas, basicamente por interese económico. O filme, titulado Deliverance, foi un fracaso, mais isto non as desalentou para tratar de gañar a súa vida en espectáculos públicos de vodevil.
Morte editar
Sullivan tivo problemas na vista case toda a súa vida, mais en 1935 quedou completamente cega nos dous ollos. O 15 de outubro de 1936, sufriu unha trombose coronaria, caeu en coma e faleceu cinco días despois[6] con setenta anos en Forest Hills, Nova York, con Keller agarrando a súa man.[7] Sullivan foi incinerada e as súas cinzas foron enterradas nun memorial na Catedral Nacional de Washington.[8] Foi a primeira muller recoñecida deste xeito polos seus méritos. Cando Keller morreu en 1968 as súas cinzas foron colocadas xunto as de Sullivan.
Vida persoal editar
O 3 de maio de 1905, Sullivan casou co instrutor da Universidade Harvard e crítico literario John Albert Macy (1877–1932), que axudara a Keller coas súas publicacións.[9] El mudouse con elas e viviron xuntos. Porén, cos anos o matrimonio comezou a desintegrarse. Separáronse en 1914, aínda que no censo de 1920, Macy aparece como inquilino delas.[10] Nunca se divorciaron oficialmente e segundo pasaron os anos, parece que el foi desaparecendo da súa vida. Sullivan nunca volveu casar.
Notas editar
- ↑ Herrmann, páx. 35
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 McGinnity, Seymour-Ford, & Andries, 2014
- ↑ 3,0 3,1 "Anne Sullivan profile at www.afb.org". Arquivado dende o orixinal o 02 de abril de 2018. Consultado o 02 de abril de 2018.
- ↑ 4,0 4,1 Herrmann, páx. 28.
- ↑ Herrmann, páx. 30
- ↑ Nielsen, páx. 266
- ↑ Herrmann, páx. 255.
- ↑ Wilson, Scott. Resting Places: The Burial Sites of More Than 14,000 Famous Persons, 3rd ed.: 2 (Kindle Locations 24972–24974). McFarland & Company, Inc., Publishers. Kindle edition.
- ↑ Lash, 1980
- ↑ No censo de 1920, Keller tiña 38 anos e aparece como dona da súa casa en Queens, Nova York. Sullivan, con 52 anos, aparece residindo con ela como mestra privada. John, de 44 anos, aparece como "inquilino" con ocupación de escritor.
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Anne Sullivan  |
Bibliografía editar
- Herrmann, Dorothy (1998). Helen Keller: A Life (en inglés). Nova York: Alfred A. Knopf. ISBN 0-679-44354-1.
- McGinnity, B. L., J. Seymour-Ford, e K. J. Andries. "Anne Sullivan". Perkins School for the Blind. 14 de febreiro de 2014. Consultado o 14 de febreiro de 2014. http://www.perkins.org/vision-loss/helen-keller/sullivan.htmlArquivado 07 de novembro de 2014 en Wayback Machine..
- Lash, Joseph (1980). Helen and teacher: the story of Helen Keller and Anne Sullivan Macy. Nova York: Delacorte Press. ISBN 9780440036548.
- Nielsen, Kim E. Beyond the Miracle Worker: the Remarkable Life of Anne Sullivan Macy and Her Extraordinary Friendship with Helen Keller. Beacon Press, 2010.