As anafilotoxinas[2][3], ou anafilatoxinas[4], tamén chamadas péptidos do complemento, son os fragmentos peptídicos C3a, C4a e C5a, que se producen como parte da activación do sistema do complemento (que causa a lise de bacterias invasoras).[5] Os compoñentes do complemento C3, C4 e C5 son grandes glicoproteínas que teñen importantes funcións na resposta inmune e na defensa do hóspede.[6] Posúen unha gran variedade de actividades biolóxicas e son activadas proteoliticamente por clivaxe (corte) en sitios específicos, formando fragmentos chamados a e b.[7] Os fragmentos a forman dominios estruturais característicos de aproximadamente 76 aminoácidos, codificados por un só exón do xene da proteína do complemento. Os compoñentes C3a, C4a e C5a son os que se denominan anafilotoxinas ou anafilatoxinas.[7][8] Causan a contracción do músculo liso, liberación de histamina por parte dos mastocitos, e aumento da permeabilidade vascular.[8] Tamén median na quimiotaxe, inflamación, e xeración de radicais do oxíxeno citotóxicos.[8] Estas proteínas son moi hidrófilas, cunha estrutura principalmente en hélice alfa e con 3 pontes disulfuro.[8]

Anaphylotoxin-like domain
Estrutura da C5adesArg porcina.[1]
Identificadores
SímboloANATO
PfamPF01821
InterProIPR000020
SMARTANATO
PROSITEPDOC00906
SCOPe1c5a / SUPFAM

Funcións editar

As anafilotoxinas poden desencadear a desgranulación (liberación de substancias almacenadas en gránulos) das células endoteliais, mastocitos ou fagocitos, que produce respostas inflamatorias locais. Se a desgranulación está moi estendida pode causar unha síndrome similar ao choque anafiláctico das reaccións alérxicas máis fortes.

As anafilotoxinas median indirectamente nos seguintes fenómenos:

  • Contracción das células do músculo liso, orixinando, por exemplo, broncoespasmos.
  • Incremento da permeabilidade dos capilares sanguíneos.
  • Quimiotaxe. Movemento mediado por receptor dos leucocitos na dirección en que se incrementa a concentración de anafilotoxinas.

Exemplos editar

Anafilotoxinas importantes:

Terminoloxía editar

Aínda que algunhas drogas (morfina, codeína, ACTH sintética) e algúns neurotransmisores (noradrenalina, substancia P) son importantes mediadores da desgranulación dos mastocitos e basófilos, estas substancias non se denominan xeralmente anafilotoxinas. O termo resérvase normalmente aos fragmentos do sistema do complemento.

Proteínas humanas que conteñen este dominio editar

C3, C4A, C4B, C4B-1, C5, FBLN1, FBLN2

Notas editar

  1. Williamson MP, Madison VS (1990). "Three-dimensional structure of porcine C5adesArg from 1H nuclear magnetic resonance data". Biochemistry 29 (12): 2895–905. PMID 2337573. doi:10.1021/bi00464a002. 
  2. Diccionario galego de termos médicos. Real Academia de Medicina e Cirurxía de Galicia. (2002). Non trae o termo como tal pero aparece de forma contraditoria en dúas entradas. Ver apotoxina (anafilotoxina) na páxina 56 e proteotoxina (anafilatoxina) na páxina 641.
  3. J. P. Martínez. Inmunología. Piramide. 1994. Páxina 440 (anafilotoxina). ISBN 84-368-0828-2.
  4. Diccionario Terminológico de Ciencias Médicas. Masson. 13ª edición. (1999). Páxina 60. ISBN 84-458-0095-7.
  5. Hugli TE (1986). "Biochemistry and biology of anaphylatoxins". Complement 3 (3): 111–27. PMID 3542363. 
  6. Fritzinger DC, Petrella EC, Connelly MB, Bredehorst R, Vogel CW (1992). "Primary structure of cobra complement component C3". J. Immunol. 149 (11): 3554–3562. PMID 1431125. 
  7. 7,0 7,1 Rosa PA, Ogata RT, Zepf NE (1989). "Sequence of the gene for murine complement component C4". J. Biol. Chem. 264 (28): 16565–16572. PMID 2777798. 
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 Gennaro R, Simonic T, Negri A, Mottola C, Secchi C, Ronchi S, Romeo D (1986). "C5a fragment of bovine complement. Purification, bioassays, amino-acid sequence and other structural studies". Eur. J. Biochem. 155 (1): 77–86. PMID 3081348. doi:10.1111/j.1432-1033.1986.tb09460.x. 

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar

  • MeshName - Anaphylatoxin [1]