Alexandre Cabanel
Alexandre Cabanel, nado en Montpellier o 28 de setembro de 1823 e finado en París o 23 de xaneiro de 1889, foi un pintor francés, representante do neoclasicismo académico. Dedicouse a temas históricos, mitolóxicos e relixiosos. Tamén foi un excelente acuarelista e autor de retratos, paisaxes e composicións decorativas.[1]
.jpg) (2006)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 28 de setembro de 1823 Montpellier (Francia) |
| Morte | 23 de xaneiro de 1889 (65 anos) París (Francia) |
| Lugar de sepultura | cemetery Saint-Lazare (Montpellier) (en)  |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Francia |
| Educación | Academia Francesa en Roma (1846–1850) Escola Nacional Superior de Belas Artes (1840–1845) |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Pintura |
| Lugar de traballo | París |
| Ocupación | pintor , profesor universitario |
| Período de actividade | 1840 - 1874 |
| Empregador | Escola Nacional Superior de Belas Artes |
| Membro de | |
| Xénero artístico | Pintura de historia, nudez na arte, retrato e pintura de xénero |
| Movemento | Academicismo |
| Profesores | François-Édouard Picot e Charles Paulin François Matet (pt) |
| Alumnos | François Lafon../... 42+ |
| Lingua | Lingua francesa |
| Obra | |
Obras destacables
| |
Premios
| |
Traxectoria editar
En 1840 ingresou na École des Beaux Arts, onde foi alumno de Picot. Máis tarde sería nomeado profesor desta famosa escola. Actuou varias veces no Salón de París e recibiu unha medalla de segunda clase en 1852, unha medalla de primeira clase en 1855 e dúas veces unha medalla de honra (en 1865 e 1867).
Foi amigo de Napoleón III e recibiu o encargo de pintar obras importantes para a decoración dos pazos imperiais.
En París foi un dos mestres de pintores franceses como Étienne Terrus (da Cataluña Norte ou Rosellón) e portugueses como António da Silva Porto, João Marques de Oliveira, Horácio Hora, Rodolfo Amoedo e Almeida Júnior.
Galería editar
-
O nacemento de Venus (1863) -
Morte de Francisca de Rimini e Paolo Malatesta (1870) -
Anxo caído (1868) -
A morte de Moisés (1851) -
Albayde (1848) -
Pandora (1873) -
Eco (1874) -
Thamar (1875) -
Harmonía (1877) -
A filla de Jefté (1879) -
Ofelia (1883) -
Cleopatra probando venenos a prisioneiros condenados (1887) -
Expulsión de Adán e Eva -
Retrato de Catarina Vorontsova-Dashkova -
Napoleón III -
Cornelia Lyman Warren
.jpg)
.JPG)
.jpg)
Notas editar
- ↑ "Alexandre Cabanel". fr.dbpedia.org. Consultado o 2022-08-16.
Véxase tamén editar
| Commons ten máis contidos multimedia sobre: Alexandre Cabanel |
Bibliografía editar
- BENEZIT, E. Dicionario, etc. París, Gründ, 1999.