Albert Camus

Albert Camus
	;
Nome orixinal	(fr) Albert Camus
Biografía
Nacemento	7 de novembro de 1913 ; Mondovi (Francia)
Morte	4 de xaneiro de 1960 (46 anos); Villeblevin (Francia)
Causa da morte	Morte accidental (Single-vehicle accident (en) )
Lugar de sepultura	Cemetery in Lourmarin (en)
Datos persoais
Residencia	Francia
País de nacionalidade	Francia
Relixión	Agnóstico
Educación	Universidade de Argel Benyoucef Benkhedda (pt) - filosofía (1935–1936)
Actividade
Campo de traballo	Filosofía, literatura, xornalismo, Ética, existencia, filosofía política, xornalismo de opinión, teatro, actividade literaria, ensaio, Drama e The strange writer (en)
Lugar de traballo	París
Ocupación	escritor , guionista , membro da resistencia francesa , poeta , futbolista , dramaturgo , xornalista , ensaísta , filósofo , novelista , xornalista de opinión
Período de tempo	Filosofía contemporánea
Empregador	L'Express (pt) (1955–1956) ; Combat (jornal) (pt) (1943–1947) ; Paris-Soir (pt) (1940–1941) ; Le Soir républicain (en) (1939–1940) ; Alger Républicain (pt) (1938–1939)
Membro de	comité de lecture des éditions Gallimard (en) (1943–1959); Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos
Xénero artístico	Novela
Movemento	Filosofía continental
Influencias	Søren Kierkegaard, André Malraux, Plotino, Friedrich Nietzsche, Franz Kafka, Jean Grenier (pt) , André Gide, Fiódor Dostoievski, Lev Shestov (pt) , Martin Heidegger, Karl Jaspers, Simone de Beauvoir e Jean-Paul Sartre
Lingua	Lingua francesa
Carreira militar
Conflito	Segunda guerra mundial
Obra
	Obras destacables (1936) A Happy Death (en) ; (1940) O estranxeiro; (1942) O Mito de Sísifo (pt) ; (1944) Caligula (en) ; (1946) Neither Victims Nor Executioners (en) ; (1947) A peste; (1951) L'homme révolté (pt) ; (1956) A caída; (2017) Albert Camus, María Casares. Correspondence (1944-1959) (en) ;
Familia
Cónxuxe	Simone Hié (m. 1934; div. 1940); Francine Faure (m. 1940)
Parella	Mette Ivers (pt) (1957–1960); Catherine Sellers (pt) (1956–1960); María Casares (1948–1960); Mamaine Koestler (en) (1946–); María Casares (1944–1945); Blanche Balain (pt) (1937–)
Fillos	Catherine Camus (1945); Jean Camus (1945)
	Premios (1957) Premio Nobel de Literatura; (1946) Médaille de la Résistance (en) ;
	Sinatura

Albert Camus, nado en Mondovi -actual Dréan (en árabe : الذرعان)- (Alxeria) o 7 de novembro de 1913 e finado en Villeblevin no departamento de Yonne (Francia) o 4 de xaneiro de 1960, foi un escritor e filósofo francés. Dende un punto de vista artístico, trátase dun autor vencellado ao existencialismo, malia que afirmou non comungar cos seus postulados filosóficos^[1]. En 1957 concedéuselle o Premio Nobel de Literatura.

Traxectoria editar

Naceu nunha familia de colonos franceses (pieds-noirs) adicados ao cultivo de anacardo no departamento de Constantina. A súa nai, Catalina Elena Sintes, nacera en Birkadem (Alxeria) e a súa familia era orixinaria de San Luís (Menorca). O seu pai, Lucien Camus, traballaba nunha finca vitivinícola preto de Mondovi para un comerciante de viños de Alxer, era de orixe alsaciana, como moitos outros pieds-noirs que fuxiran trala anexión de Alsacia por Alemaña trala guerra franco-prusiana. Lucien foi mobilizado durante a Primeira Guerra Mundial, ferido en combate durante a batalla do Marne finou no hospital de Saint-Brieuc o 17 de outubro de 1914. A morte do pai propiciou o traslado da familia á casa da avoa materna en Alxer. Quedando orfo de pai antes de cumprir un ano. De seu pai, só conservou unha fotografía e unha significativa anécdota: a repugnancia ante o espectáculo dunha execución.

Cando Camus tiña un ano o seu pai morreu na batalla do Marne e a familia trasladouse a Alxer. En 1932 publicou os seus primeiros escritos na revista Sud. Uniuse ao Partido Comunista Francés en 1935^[2] logo do fracaso da revolución de 1934 en España. En 1935 comezou a escribir L'Envers et l'Endroit que se publicou dous anos máis tarde.

Cando no ano 1957, con 44 anos, lle foi concedido o Premio Nobel de Literatura dixo:^[3]

Houberon darllo a Malraux

A sociedade parisiense e francesa do momento non recibiu o premio e recoñecemento internacional con moito entusiasmo.^[4] Pola contra, Sartre ao coñecer a noticia dixo: "Ben feito".^[5] Tratábase do primeiro Nobel que non procedía da burguesía, senón dos arrabaldes de Alxer, dunha familia modesta cuxa nai se dedicaba a labores de limpeza.^[6]

O discurso que Camus pronunciou na cerimonia de entrega do premio converteuse co tempo nunha alegación modelo do compromiso do escritor co seu tempo.^[7] Camus dixo en Estocolmo que el, que formaba parte da xeración dos mozos que querían cambiar o mundo, sentíase agora inclinado a conservalo.

Unha das súas frases que xeraron máis polémicas foron:^[8]^[9]

Entre a miña nai e a xustiza, sempre preferirei a miña nai

Se nada existe, todo está permitido

Apoiou os republicanos contra Francisco Franco.^[10]

Tumba de Albert Camus.

Morreu nun accidente de tráfico só 3 anos despois do galardón.

Segundo a súa propia filla Catherine, era un misóxino e esa misoxinia de Camus está amplamente documentada.^[11] Simone de Beauvoir dicía que era bastante "feudal".^[12]

"É certo que non creo en Deus, pero iso non significa que eu son ateo, e eu estaría de acordo con Benjamin Constant, que pensaba que a falta de relixión era algo vulgar e ata trillado", dixo nunha entrevista publicada en 1956 polo diario francés Le Monde.^[13]^[14]

Obra editar

Révolte dans les Asturies, 1936.
La Mort heureuse, 1936-1938.
L'Envers et l'Endroit, 1937.
Noces, 1938.
L'Été, 1938.
Le Mythe de Sisyphe, 1942.
O estranxeiro, 1942.^[15]
Caligula, 1944.
Le Malentendu, 1944.
A peste^[16] (La peste), 1947.
L'État de siège, 1948.
Cartas a un amigo alemán (Lettres à un ami allemand), 1948.^[17]
Os xustos (Les Justes), 1950^[18].
L'Homme révolté, 1951.
A caída (La Chute), 1956.^[19] Existe unha segunda tradución a cargo de Xosé Manuel Beiras, publicada en novembro de 2019 por Laiovento co título A desfeita^[20].
L'Exil et le Royaume (La Femme adultère, Le Renégat, Les Muets, L'Hôte, Jonas, La Pierre qui pousse), 1957.
Actuelles I, Chroniques 1944-1948 (1950).
Actuelles II, Chroniques 1948-1953 (1953).
Actuelles III, Chroniques algériennes, 1939-1958 (1958).

Publicacións póstumas editar

Carnets I (mai 1935-février 1942), 1962.
Carnets II, (janvier 1942-mars 1951), 1964.
Carnets III, (mars 1951-décembre 1959), 1989.
Le Premier Homme (inacabada, publicada pola súa filla; 1994).
Albert Camus - Jean Grenier, Correspondance (1932-1960). Notes de Marguerite Dobrenn, 1981.
Albert Camus - Pascal Pia, Correspondance (1939-1947). Présentation et notes de Yves-Marc Ajchenbaum, 2000.
Albert Camus - René Char, Correspondance (1949-1959). Présentation et notes de Franck Planeille, 2007.
Albert Camus - André Malraux, Correspondance (1941-1959) et autres textes, 2016.
Albert Camus, Maria Casarès. Correspondance inédite (1944-1959). Avant-propos de Catherine Camus, 2017.

Notas editar

↑ Albert Camus (1913-1960) et Jean-Paul Sartre (1905-1980) Arquivado 06 de xaneiro de 2018 en Wayback Machine. (en francés).
↑ Amina Azza Bekkat, « Albert Camus et l'Algérie : le malentendu », in Alek Baylee Toumi (dir.), Albert Camus, précurseur : Méditerranée d'hier et d'aujourd'hui, ed. Peter Lang, 2009, p. 17.
↑ Daniel, Jean (27-10-2004). Cet étranger qui me ressemble (en francés). Grasset. ISBN 9782246667490.
↑ Todd, Olivier (14-5-2015). Albert Camus: A Life (en inglés). Random House. ISBN 9781473512146.
↑ Aronson, Ronald (2006). Camus y Sartre: La historia de una amistad y la disputa que le puso fin (en castelán). Universidade de Valencia. ISBN 9788437064338.
↑ Catherine Camus - Agathe Logeart (19-11-2009). "Camus, mi padre". Le Nouvel Observateur - La Opinión de Tenerife (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 27-02-2018. Consultado o 26-2-2018.
↑ Jean Daniel (7-12-2007). "Camus, nuestro contemporáneo". Le Nouvel Observateur - El País (en castelán). Consultado o 4-3-2018.
↑ "Entretien : Carl Gustav Bjurström, Discours de Suède d'Albert Camus". www.gallimard.fr (en francés). Consultado o 24-2-2018.
↑ Dr Ronald Batchelor (27-3-2014). "Dostoevskii’s Ivan Karamazov: Inspiration to Albert Camus". Cambridge University Press (en inglés). Consultado o 12-2-2018.
↑ Foxlee, Neil (2010). Albert Camus's "The New Mediterranean Culture": A Text and Its Contexts (en inglés). Peter Lang. ISBN 9783034302074.
↑ King, Adele (12-6-1992). Camus’s L’Etranger: Fifty Years on (en inglés). Springer. ISBN 9781349220038.
↑ Aronson, Ronald (3-1-2004). Camus and Sartre: The Story of a Friendship and the Quarrel that Ended It (en inglés). University of Chicago Press. ISBN 9780226027968.
↑ Todd, Olivier (14-5-2015). Albert Camus: A Life (en inglés). Random House. ISBN 9781473512146.
↑ Hermet, Joseph (1990). A la rencontre d'Albert Camus: le dur chemin de la liberté (en francés). Éditions Beauchesne. ISBN 9782701012100.
↑ Ficha Arquivado 04 de xaneiro de 2019 en Wayback Machine. en BiTraGa. Tradución ao galego de Valentín Arias López (Edicións do Cumio, 1991).
↑ Tradución ao galego de Isabel Soto e Xavier Senín (Hugin e Munin, 2018)
↑ Ficha Arquivado 25 de novembro de 2018 en Wayback Machine. en BiTraGa. Tradución de Xosé Manuel Beiras (Trifolium, 2018).
↑ Os xustos, 1985, Cadernos da Escola Dramática Galega. Tradución de Xosé Manuel Beiras.
↑ FIcha Arquivado 25 de novembro de 2018 en Wayback Machine. en BiTraGa. Traducido por Mª Dolores Cabrera (Edicións Xerais, 1989).
↑ Ficha na AELG.

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Brisville, Jean-Claude (1959). Camus. Collection La bibliothèque idéale (en francés). Gallimard. p. 304. ISBN 9782070210367.
King, Adele (1960). Camus (en inglés). Oliver and Boyd. p. 120. ISBN 9780050014233.
Grenier, Jean (1968). Albert Camus. Souvenirs (en francés). Gallimard. p. 192. ISBN 9782070270460.
Fernández del Riego, Francisco (1974). Letras do noso tempo. Vigo: Editorial Galaxia. ISBN 978-84-7154-219-9.
Lottman, Herbert R. (1978). Albert Camus (en francés). Éditions du Seuil. pp. 686. ISBN 9782020050081.
Grenier, Roger (1982). Album Camus : iconographie choisie et commentée. Collection Albums de la Pléiade (n° 21) (en francés). Gallimard. p. 328. ISBN 9782070110452.
McCarthy, Patrick (1982). Camus: A Critical Study of His Life and Work (en inglés). Hamish Hamilton. p. 359. ISBN 9780241106037.
King, Adele (1992). Camus's "L'Étranger": Fifty Years On (en inglés). Palgrave Macmillan UK. p. 255. ISBN 9780333532942.
Roblès, Emmanuel (1995). Camus, frère de soleil (en francés). Éditions du Seuil. p. 132. ISBN 9782020251747.
Comte-Sponville, André; Bove, Laurent; Renou, Patrick (1995). Camus : de l'absurde à l'amour : lettres inédites d'Albert Camus (en francés). Éditions Paroles d'Aube. p. 106. ISBN 9782909096414.
Todd, Olivier (1996). Albert Camus. Une vie. Collection NRF Biographies (en francés). Gallimard. p. 864. ISBN 9782070732388.
Vircondelet, Alain (1998). Albert Camus, vérité et légendes. Photographies : collection Catherine et Jean Camus (en francés). Éditions du Chêne. p. 182. ISBN 9782842771089.
Helms, Neil; Bloom, Harold (2003). Albert Camus. Bloom's BioCritiques (en inglés). Chelsea House Publications. pp. 153. ISBN 9780791073810.
Rey, Pierre-Louis (2006). Camus. L'homme révolté. Collection Découvertes Gallimard (n° 488), Série Littératures (en francés). Gallimard. p. 128. ISBN 9782070318285.
Bronner, Stephen Eric (2009). Camus: Portrait of a Moralist (en inglés). University of Chicago Press. p. 200. ISBN 9780226075679.
Guérin, Jeanyves (2009). Dictionnaire Albert Camus. Collection Bouquins (en francés). Éditions Robert Laffont. p. 992. ISBN 9782221107348.
Camus, Catherine; Mahasela, Marcelle (2009). Albert Camus : solitaire et solidaire (en francés). Éditions Michel-Lafon. p. 208. ISBN 9782749910871.
Zaretsky, Robert (2010). Albert Camus: Elements of a Life (en inglés). Cornell University Press. p. 200. ISBN 9780801479076.
Tănase, Virgil (2010). Camus. Collection Folio biographies (n° 65) (en francés). Gallimard. p. 416. ISBN 9782070344321.
Hawes, Elizabeth (2010). Camus, a Romance (en inglés). Grove/Atlantic, Inc. p. 336. ISBN 9780802144881.
Gay-Crosier, Raymond; Spiquel, Agnès (2013). Cahier de L'Herne Camus (en francés). Éditions de L'Herne. p. 376. ISBN 9782851971722.
Zaretsky, Robert (2013). A Life Worth Living: Albert Camus and the Quest for Meaning (en inglés). Harvard University Press. p. 240. ISBN 9780674724761. Arquivado dende o orixinal o 09 de xaneiro de 2018. Consultado o 09 de xaneiro de 2018.
Camus, Catherine; Alajbegovic, Alexandre; Vaillant, Béatrice (2013). Le monde en partage. Itinéraires d'Albert Camus. Albums Beaux Livres (en francés). Gallimard. p. 284. ISBN 9782070140947.

Ligazóns externas editar

Fonds Albert Camus - Cité du livre d'Aix en Provence (en francés)
Société des Études Camusiennes (en francés)
The Albert Camus Society (en inglés)
Asociación de Estudios Camusianos en España Arquivado 21 de decembro de 2018 en Wayback Machine. (en castelán)

[1] Albert Camus (1913-1960) et Jean-Paul Sartre (1905-1980) Arquivado 06 de xaneiro de 2018 en Wayback Machine. (en francés).

[2] Amina Azza Bekkat, « Albert Camus et l'Algérie : le malentendu », in Alek Baylee Toumi (dir.), Albert Camus, précurseur : Méditerranée d'hier et d'aujourd'hui, ed. Peter Lang, 2009, p. 17.

[3] Daniel, Jean (27-10-2004). Cet étranger qui me ressemble (en francés). Grasset. ISBN 9782246667490.

[4] Todd, Olivier (14-5-2015). Albert Camus: A Life (en inglés). Random House. ISBN 9781473512146.

[5] Aronson, Ronald (2006). Camus y Sartre: La historia de una amistad y la disputa que le puso fin (en castelán). Universidade de Valencia. ISBN 9788437064338.

[6] Catherine Camus - Agathe Logeart (19-11-2009). "Camus, mi padre". Le Nouvel Observateur - La Opinión de Tenerife (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 27-02-2018. Consultado o 26-2-2018.

[7] Jean Daniel (7-12-2007). "Camus, nuestro contemporáneo". Le Nouvel Observateur - El País (en castelán). Consultado o 4-3-2018.

[8] "Entretien : Carl Gustav Bjurström, Discours de Suède d'Albert Camus". www.gallimard.fr (en francés). Consultado o 24-2-2018.

[9] Dr Ronald Batchelor (27-3-2014). "Dostoevskii’s Ivan Karamazov: Inspiration to Albert Camus". Cambridge University Press (en inglés). Consultado o 12-2-2018.

[10] Foxlee, Neil (2010). Albert Camus's "The New Mediterranean Culture": A Text and Its Contexts (en inglés). Peter Lang. ISBN 9783034302074.

[11] King, Adele (12-6-1992). Camus’s L’Etranger: Fifty Years on (en inglés). Springer. ISBN 9781349220038.

[12] Aronson, Ronald (3-1-2004). Camus and Sartre: The Story of a Friendship and the Quarrel that Ended It (en inglés). University of Chicago Press. ISBN 9780226027968.

[13] Todd, Olivier (14-5-2015). Albert Camus: A Life (en inglés). Random House. ISBN 9781473512146.

[14] Hermet, Joseph (1990). A la rencontre d'Albert Camus: le dur chemin de la liberté (en francés). Éditions Beauchesne. ISBN 9782701012100.

[15] Ficha Arquivado 04 de xaneiro de 2019 en Wayback Machine. en BiTraGa. Tradución ao galego de Valentín Arias López (Edicións do Cumio, 1991).

[16] Tradución ao galego de Isabel Soto e Xavier Senín (Hugin e Munin, 2018)

[17] Ficha Arquivado 25 de novembro de 2018 en Wayback Machine. en BiTraGa. Tradución de Xosé Manuel Beiras (Trifolium, 2018).

[18] Os xustos, 1985, Cadernos da Escola Dramática Galega. Tradución de Xosé Manuel Beiras.

[19] FIcha Arquivado 25 de novembro de 2018 en Wayback Machine. en BiTraGa. Traducido por Mª Dolores Cabrera (Edicións Xerais, 1989).

[20] Ficha na AELG.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]