Alan MacDiarmid

catedrático
Alan MacDiarmid
Nome orixinal	(en) Alan Graham MacDiarmid
Biografía
Nacemento	14 de abril de 1927; Masterton, Nova Zelandia
Morte	7 de febreiro de 2007 (79 anos); Drexel Hill, Pensilvania Estados Unidos
Causa da morte	Morte accidental (Caída de altura )
Lugar de sepultura	Arlington Cemetery (en) ; Cemiterio Nacional de Arlington
Datos persoais
Residencia	Estados Unidos
País de nacionalidade	neozelandes/estadounidense
Educación	Universidade de Wiscosin; Universidade de Cambridge;
Coñecido por	Desenvolvemento dos polímeros orgánicos.
Actividade
Campo de traballo	Química
Ocupación	químico , enxeñeiro , profesor universitario
Empregador	Universidade de Pensilvania ; Universidade de Wisconsin-Madison ; Universidade de St Andrews ; University of Texas at Dallas (en)
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (2002–); Royal Society
Lingua	Lingua inglesa
Familia
Cónxuxe	Marian Mathieu; Gayl Gentile;
Premios
	Premio Nobel de Química (2000)
	Lista (2004) Friendship Award (en) ; (2003) Oesper Award (en) ; (2002) Medalha William H. Nichols (pt) ; (31 de decembro de 2001) Ordem da Nova Zelândia (pt) ; (2000) Premio Nobel de Química; (2000) Medalha Rutherford (pt) ; (1999) doutor honoris causa Concedido por Universidade Vitoria de Wellington; (1984) Prêmio Químico Pioneiro (pt) ; (1982) Prémio do Centenário da Royal Society of Chemistry (pt) ; membro da Royal Society; membro de honra da Real Sociedade Te Apārangi ; ;

Alan Graham MacDiarmid, nado o 14 de abril de 1927 en Masterton, Nova Zelandia e finado o 7 de febreiro de 2007 en Drexel Hill, Pensilvania (USA), foi un químico e profesor universitario estadounidense de orixe neozelandesa galardoado co Premio Nobel de Química do ano 2000.

Traxectoria editar

Doutor en Química pola Universidade de Wiscosin en 1953 e pola de Cambridge en 1955. Ese mesmo ano ingresou como profesor asociado na Universidade de Pensilvania e, en 1964 obtivo a súa praza de profesor numerario. É titular da cátedra Blanchart de Química nesa mesma universidade, cargo que ocupa desde 1988.

Tivo catro fillos do seu primeiro matrimonio con Marian, falecida en 1990. MacDiarmid casou despois con Gayl Gentile. Faleceu debido a unha síndrome mielodisplásica.

Investigacións científicas editar

Os seus estudos sobre os polímeros orgánicos condutores comezaron en 1975, ano en que contactou co doutor Hideki Shirakawa, do Instituto de Tecnoloxía de Toquio. Desde entón mantivo unha estreita colaboración con el, así como co doutor Alan Heeger, físico da Universidade de Pensilvania.

Nos últimos intres da súa vida os seus intereses científicos céntranse no polímero condutor máis importante desde o punto de vista tecnolóxico, a polianilina, así como nos polímeros orgánicos fotoemisores. Publicou máis de 600 artigos científicos nas máis prestixiosas revistas e é posuidor de máis de vinte patentes no campo dos polímeros orgánicos condutores, especialmente do poliacetileno e a polianilina.

Foi galardoado con numerosos premios, entre os que destacan o Premio en Materiais Químicos outorgado pola American Chemical Society (Sociedade Americana de Química (en galego)), que obtivo en 1999. No ano 2000 foi galardoado co Premio Nobel de Química pola súa contribución ao desenvolvemento da Ciencia e as aplicacións dos polímeros orgánicos con capacidade para conducir a corrente eléctrica, premio compartido co físico estadounidense Alan J. Heeger e o químico xaponés Hideki Shirakawa.

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar

Predecesor: Ahmed H. Zewail	Premio Nobel de Química 2000 con Alan J. Heeger e Hideki Shirakawa	Sucesor: William Standish Knowles, Ryoji Noyori e K. Barry Sharpless