A Illa Alamagan está localizada ao 270 km. ao norte de Saipan e ocupa unha área de 11.12 km². O volcán da illa (Bandeera Peak) é unha gran caldeira que se atopa no seu cume. A última erupción do volcán foi rexistrada en 1917. O oeste da illa está cortado en profundos desfiladeiros cubertos de herba. O sueste é unha inclinación de lava que chega ata o mar. Na illa hai profundos vales e covas. Existen formacións de cocos e son destacables os mananciais de auga amornada na parte norte da illa.

Alamagan
Foto de Alamagan
Localización da illa
Situación
PaísEstados Unidos de América Estados Unidos
ArquipélagoIllas Marianas do Norte
MarOcéano Pacífico
Coordenadas17°36′N 145°50′L / 17.600, -145.833Coordenadas: 17°36′N 145°50′L / 17.600, -145.833
Xeografía
Superficie13 km²
Longura máxima4´8
Largura máxima4
Punto máis alto744 m. Bandeera Peak
Demografía
CapitalAlamagan village (abandonada)
PoboaciónDeshabitada (2020)

Alamagan é unha reserva natural para o ave Acrocephalus luscinia a cal soamente poder atopar tamén na illa de Saipan e posiblemente tamén en Aguillan .

Historicamente a illa foi territorio español desde o século XVII ata 1899 en que foi vendida a Alemaña (xunto co resto do arquipélago) e estivo esporadicamente habitada; a finais do ano 2005 había sete habitantes en Alamagan. O censo dos Estados Unidos de 2000 daba unha poboación de seis habitantes. Actualmente está deshabitada. A illa é parte das illas Marianas do Norte.

Xeografía editar

Alamagan ten unha forma aproximadamente elíptica, cunha lonxitude de 48 kilometers (30 mi), e un largo de 4 km (2,5 mi) e unha superficie de 13 km2 (5,0 sq mi).[1] Toda a illa é o cumio dun estratovolcán que se eleva sobre 4 000 meters (13 120 ft) desde o fondo do océano, cunha altitude de 744 m (2 441 ft) sobre o nivel do mar no pico Bandeera, no bordo noroeste. O volcán está rematado por unha caldeira, de 700-900 metros de diámetro e aproximadamente 370 m (1 210 ft) de profundidade. Hai tres conos máis pequenos ao norte, noroeste e sur do cráter principal. O volcán non entrou en erupción nos tempos históricos, pero pola data de radiocarbono producíronse erupcións no 540 d.C. e no 870 d.C., cun posible erro de datación de ao redor de 100 anos. Estas erupcións implicaron fluxo piroclástico e tiveron un VEI de 4. Calquera afirmación de erupcións históricas é inexacta, aínda que erupcións incertas ocorreron até 1887.[2] Dentro do cráter principal e nas ladeiras occidentais hai varias fumarolas activas.

A illa ten no seu leste pendentes extremadamente pronunciadas que son propensas a desprendementos. A vertente occidental ten profundos canóns como resultado da erosión. A liña de costa está dominada por cantíls escarpados de ata 100 m (330 ft) na costa oriental.

A vexetación no lado oeste da illa inclúe herba espada (Miscanthus floridulus). O lado sueste ten unha forte pendente de lava espida. As palmeiras de coco (Cocos nucifera],) medran nas vertentes graduais. Hai vales profundos con covas e hai fontes de auga doce na parte norte da costa oeste.

A especie en perigo de extinción (Acrocephalus luscinia) só se atopa en Alamagan e Saipan.

Historia editar

Alamagan foi unha vez poboado polos Chamorros, que deixaron atrás probas arqueolóxicas incluíndo columnas de pedra (chamadas pedras latte) e cerámica.[3] Desde unha perspectiva europea, Alamagan descubríuse en 1669 polo misioneiro español Diego Luis de San Vitores, que chamouna "Concepción" (Inmaculada Concepción en castelán). É probable que fose visitado previamente en 1522 polo mariño español Gonzalo de Vigo, desertor da expedición de Magalláns en 1521, o primeiro náufrago europeo na historia do Pacífico.[4] En 1695, os nativos de Alamagan foron trasladados á forza a Saipan e tres anos despois a Guam.

Despois da venda das Marianas do Norte por España ao Imperio Alemán en 1899, Alamagan administrouse como parte da Nova Guinea alemá. Durante este tempo, unha empresa privada, a Pagan Society, propiedade dun alemán e un socio xaponés, desenvolveron máis plantacións de coco. Non obstante, severos tifóns en setembro de 1905, setembro de 1907 e decembro de 1913 destruíron as plantacións e levaron á bancarrota á compañía. [5]

Durante a primeira guerra mundial, Alamagan quedou baixo o control do Imperio do Xapón e administroue como Mandato do Pacífico Sur. Despois da segunda guerra mundial, quedou baixo o control dos Estados Unidos e administrouse como parte do Territorio en Fideicomiso das Illas do Pacífico. Desde 1978 forma parte do municipio das illas do norte da Mancomunidade das illas Marianas do Norte.

A illa estaba habitada e continuou empregándose para a produción de copra, cos principais asentamentos de Song Song no sur e o campamento de Patida no noroeste. Non obstante, en 1962 a poboación caeu tanto que a escola primaria pechouse por falta de alumnos.[6] Debido ao aumento da actividade volcánica, os habitantes da illa foron evacuados en decembro de 1998 cando se temía unha erupción. No censo de 2000, só seis persoas vivían en Alamagan. En setembro de 2009, o Tifón Choi-wan pasou directamente sobre Alamagan, destruíndo moitas das árbores da illa e forzou a evacuación dos residentes restantes a Saipan.[7][8] No Censo de 2010 dos Estados Unidos, a illa está deshabitada. http://www.oceandots.com/pacific/mariana/alamagan.php

Notas editar

  1. Brainard, Coral reef ecosystem monitoring report Arquivado 2010-12-23 en Wayback Machine., S. 1
  2. "Alamagan volcano". Arquivado dende o orixinal o 20 de agosto de 2007. Consultado o 19 de novembro de 2020. 
  3. Dirk HR Speenemann: Combining Curiosity with Political Skill: The Antiquarian Interests and Cultural Politics of Georg Fritz. In: Micronesian journal of the humanities and social sciences, 2006(5), S. 495–504, hier S. 498.
  4. Coello, Francisco "Conflicto hispano-alemán" Boletín de Sociedad Geográfica de Madrid, t.XIX. 2º semestre 1885, Madrid, p.233,301.
  5. Gerd Hardach: König Kopra. Die Marianen unter deutscher Herrschaft 1899–1914. Steiner, Stuttgart 1990, ISBN 3515057625, S. 23f, 32, 46.
  6. = 2587b Trust Territory Archives Photograph Collection Collection photographies na Universidade de Hawaii Image Archive.
  7. Ferdie de la Torre (19 de setembro de 2009). "All residents of Alamagan, Agrihan facing evacuation". Saipan Tribune. Arquivado dende o orixinal o 19 de setembro de 2009. Consultado o 19 de setembro de 2009. 
  8. Staff Writer (18, 2009). "Sablan: Navy helping CNMI in typhoon recovery". Pacific Daily News. Arquivado dende o orixinal o 19 de setembro de 2009. Consultado o 19 de setembro de 2009. 

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar