Aduaneiros sem fronteiras
Aduaneiros sem fronteiras (ADS) foi un proxecto gráfico galego de humor e retranca creado en 2003 e orientado á análise social, política e cultural. Publicouse nun formato blog actualizado con periodicidade irregular pero constante. Foi un proxecto do programador Berto Yáñez e o deseñador Pancho Lapeña. Finalmente, o blog pechou en 2007.[1][2]
Historia editar
O proxecto Obra Social forneceuse das colaboracións orixinais de todos aqueles que desexaron participar e publicar os seus traballos baixo unha licenza Creative Commons. Desenvolvéronse así iniciativas de diversa índole como unha colección de tipografías galegas e a primeira edición do "Concurso de Fotografía Anecdótica Galega".
O blog tivo unha grande acollida entre o blogomillo e era un referente en Galiza en deseño gráfico e implicación coa actualidade do país feita cun retranqueiro humor contra as iconas de Galiza. Publicaron caricaturas de persoeiros como Rosalía de Castro ou Moncho Reboiras e retranqueiras interpretacións dos tópicos do país. Os seus deseños gañaron sona e difusión co tempo. Os usuarios axudaron a darlle publicidade.
Fixeron e venderon camisolas con deseños propios, algúns dos cales aínda se seguen a vender. Un exemplo é unha camisola co lema "GA LEGO", facendo un xogo de palabras co logo e a tipografía de Lego[3].
O peche do blog editar
Nunha entrada baixo o título Tu quoque Iolanda?, Aduaneiros sem fronteiras amosaba a unha muller representada como unha boneca cun coitelo ensanguentado na man ao lado dun vestidor. No debuxo podíase clicar para ir trocando as roupas. O deseño foi identificado con Iolanda Castaño.
A caricatura estivo sete meses acumulando comentarios, máis de oitenta, e sona nas redes. Foi interpretada como unha crítica a Iolanda Castaño, que tiña participado nunha homenaxe a Isaac Díaz Pardo cando fora apartado da dirección de Sargadelos e pouco tempo despois aceptou un posto en Sargadelos dirixindo a galería na Coruña. O título da entrada foi a frase dita por Xulio César cando o seu fillo Bruto o acoitelaba[4].
Iolanda Castaño ofendeuse por catro ou cinco dos comentarios que había na entrada do blog. O seu avogado solicitou a retirada do debuxo e tódolos comentarios ameazando cunha demanda xudicial por delitos de inxurias con publicidade, dando un prazo de dez días para o seu cumprimento[5].
Aduaneiros sem fronteiras publicou unha entrada no blog con respecto á situación, ofrecéndose a súa avogada a borrar tódolos comentarios mantendo a caricatura. A proposta non foi aceptada e os autores do blog botaron o peche o 16 de outubro de 2007, que resultou ser definitivo.
O blog pechou non só deixando de actualizarse, senón que os seus contidos deixaron de estar en liña e foron os propios usuarios os que gardaron as creacións e continuaron coa súa difusión.
Notas editar
- ↑ "Aduaneiros sem fronteiras fechado - 2º comunicado". aduaneirossenfronteiras.org. 2007-11-23. Arquivado dende o orixinal o 23 de novembro de 2007. Consultado o 2018-06-26.
- ↑ "Comunicado". www.aduaneirossemfronteiras.org. Arquivado dende o orixinal o 20 de outubro de 2007. Consultado o 26 de xuño de 2018.
- ↑ "Imaxe da camisola GA LEGO". Consultado o 26 de xuño de 2018.
- ↑ Una web cierra por una caricatura y los comentarios sobre Yolanda Castaño, El País, outubro de 2007 (en castelán).
- ↑ "Sorprendeulles aos Aduaneiros que me molestase que me insulten?" Iolanda Castaño, Vieiros, novembro de 2007.
Véxase tamén editar
Ligazóns externas editar
- "Tu quoque Iolanda? (ou pola liberdade de expresión IV)", no blog O mundo desde un chimpín.
- "Desenhos do desaparecido grupo galego de artivistas Aduaneiros Sem Fronteiras". Consultado o 26 de xuño de 2018.