Aceiteira
A aceiteira é un xogo tradicional infantil galego.
Características editar
Xogábano especialmente as nenas e consistía no seguinte: unha delas escolle o papel de nai mentres outra, a que panda, agacha a cabeza no seu colo sen poder ver onde están o resto das nenas, que se achegan unha por unha cantando Aceiteira, vinagreira, chascorrás; amarrar, amarrar e non dar, dar sen dó, que morreu meu avó. Dar sen rir nin falar un belisquiño no cu e botar a fuxir ao tempo que unha lle amordica o cu. Unha vez que se acochan todas a que fai de nai pregunta: Están os paxariños na gaiola? ao que o resto das nenas responden: Están, si, señora ao que lle contesta a nai Boto a rede? retrousándolle as outras nenas: Alá vostede, bótea se quere, momento no que a que fai de nai ceiba a nena que estivo ata entón no seu colo e berra á nai, á nai! para que as que estaban agachadas corran cara a ela, se a que pandou atrapa algunha esta ocupa o seu posto.
Existe outra variedade do xogo no que a que pandou acusa a unha das nenas de lle dar a beliscada, gañando se acerta.
Con diferentes variedades era tamén un xogo tradicional en Asturias[1] e Aragón[2]
Bibliografía editar
- António Cabral: Jogos populares infantis. Notícias editorial, 1998
- Eladio Rodríguez: Diccionario enciclopédico gallego-castellano. Galaxia, 1958-1961
Notas editar
Véxase tamén editar
Vexa a entrada do Galizionario acerca de aceiteira |