ANO 2011
ANO ("si" en lingua checa) ou ANO 2011 é un partido político checo de centro dereita, de ideoloxía liberal-conservadora. O partido é o herdeiro do antigo Movemento de Cidadáns Descontentos (en checo: Akce nespokojených občanů).
| ANO 2011 | |
|---|---|
 | |
| Acrónimo | ANO |
| Tipo | partido político |
| Ideoloxía | Populismo e liberalismo conservador |
| Data de fundación | 11 de maio de 2012 |
| Presidente/a | Andrej Babiš (2012-)  |
| Nº de membros | 2.712 (2015) |
| Sede | Praga |
| País | República Checa |
| Na rede | |
| https://www.anobudelip.cz/ | |
  | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Traxectoria editar
Foi fundado en 2012 e está dirixido polo multimillonario empresario Andrej Babiš. Ten como obxectivo erradicar a corrupción do país, abolir a inmunidade e os retornos de capital do persoal político, loitar contra o desemprego e mellorar as infraestruturas de transporte. Ideoloxicamente, o partido sitúase no centro-dereita do espectro político checo, e ten moitos puntos en común coa Unión Democrática Cristiá - Partido Popular Checoslovaco, sen descartar colaborar con outros partidos.[1]
Andrej Babiš dixo nunha entrevista postelectoral que estaba en contra da entrada da República Checa na zona do euro e que ANO 2011 non estaba a favor de profundar na integración europea e aumentar máis a burocracia de Bruxelas.[2]
Nas eleccións parlamentarias de 2013, ANO 2011, deu a sorpresa ao consegui-lo 18,7% dos votos emitidos, quedando segundo por detrás do Partido Socialdemócrata Checo (ČSSD). Pouco despois, decidiu unirse a este último e á Unión Democrática Cristiá - Partido Popular Checoslovaco para formar o novo goberno, dirixido polo socialdemócrata Bohuslav Sobotka.
O 21 de novembro de 2014, o Congreso do Partido da Alianza de Liberais e Demócratas por Europa aceptou a ANO 2011 como membro.[3] Pavel Telička, cabeza de lista nas eleccións europeas de 2014 na República Checa, anunciou a súa saída da delegación da ANO 2011 en outubro de 2017.[4]
Segundo Jakub Patock, xornalista e biógrafo de Andrej Babiš, o partido está organizado como se fose da súa propiedade.[5]
Resultados electorais editar
Eleccións parlamentarias editar
| Ano | Votos | % | Posto | Goberno | |
|---|---|---|---|---|---|
| 2013 | 927 240 | 18,65 | 2º | 47 / 200 | Bohuslav Sobotka |
| 2017 | 1 500 113 | 29,64 | 1º | 78 / 200 | Andrej Babiš, I (2017-18) e II (dende 2018) |
| 2021 | 1 458 140 | 27,13 | 2º | 72 / 200 |
Eleccións presidenciais editar
| Ano | Candidato | 1ª volta | 2ª volta | ||
|---|---|---|---|---|---|
| % | Posto | % | Posto | ||
| 2013 | Jiří Dienstbier | 16,1 | 4º | ||
| 2018 | Non presentado | ||||
Eleccións europeas editar
| Ano | Votos | % | Escanos | Cabeza de Lista | Posto |
|---|---|---|---|---|---|
| 2014 | 244.501 | 16,1 | 4 / 21 | Pavel Telička | 1º |
| 2019 | 502.343 | 21,2 | 6 / 21 | Dita Charanzová | 1º |
Eleccións rexionais de 2020 editar
| Ano 2020 | ||
|---|---|---|
| Rexión | % | Escanos |
| Bohemia central | 18,54 | 15 / 65 |
| Bohemia do Sur | 18,12 | 12 / 55 |
| Plzeň | 22,50 | 12 / 45 |
| Karlovy Vary | 24,79 | 13 / 45 |
| Ústí nad Labem | 25,88 | 7 / 55 |
| Liberec | 17,85 | 10 / 45 |
| Hradec Králové | 22,04 | 12 / 45 |
| Pardubice | 19,61 | 11 / 45 |
| Vysočina | 18,48 | 10 / 45 |
| Moravia do Sur | 19,76 | 15/ 65 |
| Olomouc | 27,01 | 8 / 55 |
| Zlín | 19,08 | 9 / 45 |
| Moravia-Silesia | 30,24 | 14 / 65 |
Notas editar
- ↑ Redacción (23 de agosto de 2013). "Babišovu hnutí se denně hlásí 200 zájemců o členství". novinky.cz (en cz). Consultado o 19 de decembro de 2021.
- ↑ Van de Rakt, Eva (28 de outubro de 2013). "Political earthquake in the Czech Republic: Rejection of established parties". boell.de (en inglés). Consultado o 19 de decembro de 2021.
- ↑ "ALDE Party welcomes new member parties". aldeparty.eu (en inglés). 21 de novembro de 2014. Consultado o 19 de decembro de 2021.
- ↑ Redacción (11 de outubro de 2017). "Telička se rozešel s ANO". novinky.cz (en cz). Consultado o 19 de decembro de2021.
- ↑ Knaebel, Rachel (20 de marzo de 2018). "Pourquoi oligarques et droites extrêmes prennent progressivement le pouvoir en Europe de l’Est". basta.media (en francés). Consultado o 19 de decembro de 2021.